ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ ΓΙΑ ΤΗ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΜΑΘΗΤΩΝ ΣΕ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΑ

Με αφορμή  ερωτήματα που δεχόμαστε  από αρκετούς  συν/φους  για  τη συμμετοχή ή όχι  των μαθητών τους   σε διάφορα εκπαιδευτικά προγράμματα (είτε ευρωπαϊκά είτε στα πλαίσια της  Ευέλικτης  Ζώνης)  τα οποία  απαιτούν  τη  βιντεοσκόπησή  τους ,  ή τη συμμετοχή τους  σε ραδιοφωνικούς  ή  γραπτούς  κ.ά  διαγωνισμούς  έχουμε να παρατηρήσουμε τα εξής :

     1.   Ακόμα και αν υπάρχει η έγγραφη συγκατάθεση του γονέα  για τη συμμετοχή του παιδιού του σε ένα πρόγραμμα που απαιτεί  βιντεοσκόπηση , ή  για τη συμμετοχή του  σε κάποια  ραδιοφωνική  ή  τηλεοπτική εκπομπή, θεωρούμε ότι  η έκθεση  ενός ανήλικου  παιδιού στο διαδίκτυο, χωρίς τη σχετική φωτοσκίαση στο πρόσωπό του  ή χωρίς την εξασφάλιση  ότι δεν παραβιάζονται ευαίσθητα προσωπικά  του δεδομένα,   είναι μια πράξη που εμπεριέχει τον κίνδυνο να αποτελέσει  ο μαθητής  αντικείμενο κακόβουλων σχολίων ή προσωπικών επιθέσεων  με  όλες τις αρνητικές , σε βάρος του ψυχικού του κόσμου,  συνέπειες.

     2.    Η συμμετοχή  ενός  αριθμού μαθητών σε τέτοιου είδους  δραστηριότητες  και όχι του συνόλου της τάξης  δεν κάνει τον καθένα  να διερωτάται  ποια είναι τα κριτήρια  επιλογής  των συμμετεχόντων  κι  αν θα  πρέπει  να υπάρχουν κριτήρια που  διαχωρίζουν  τους συμμετέχοντες  από  τους υπόλοιπους  συμμαθητές τους ; Αυτός ο διαχωρισμός  όπως και η συμμετοχή σε διάφορους διαγωνισμούς   καλλιεργεί  στους  μαθητές την  άμιλλα και τη συνεργασία;  ή  τελικά  την αντιπαλότητα και   τον ανταγωνισμό μεταξύ τους ;

    3.   Σε κάθε περίπτωση  ακόμα κι αν αυτά τα προγράμματα  έχουν  την έγκριση  του υπουργείου  ή  γίνονται  ύστερα από την  πρόταση  κάποιων σχολικών συμβούλων,  δεν  πρέπει οι εκπαιδευτικοί  που τα  προωθούν και τη  στιγμή  που θα το εφαρμόσουν οι  μαθητές του να αναζητούν  διεξοδικά:  ποιοί είναι οι παιδαγωγικοί   στόχοι των προγραμμάτων;  ποιοί  είναι  οι φορείς  ή τα άτομα που τα δημιούργησαν  και  τι επιδιώκουν ;  ποιοί είναι οι «χορηγοί» τους  και  ποιο είναι  το  όφελος  αυτών  των  χορηγών; Ποιος είναι ο τελικός  αποδέκτης  και  συνάμα  αυτός που οικειοποιείται  τα αποτελέματα  της συμμετοχής  σε ένα  πρόγραμμα;   Πώς και  πού  θα χρησιμοποιήσει αυτά τα αποτελέσματα; Πώς συμβάλλει στην  άνοδο του  μορφωτικού επιπέδου  των μαθητών η πραγματοποίηση ενός τέτοιου προγράμματος και ποια είναι  η   χρησιμότητα του  στην  εκπαιδευτική διαδικασία ;

   

     4.   Σε μια κοινωνία που επιδιώκει η βασική κατεύθυνση της  παιδείας  να  είναι  το πώς  αυτή  θα υπηρετεί τις ανάγκες της αγοράς,   υπάρχει  κάποιο πρόγραμμα  που είναι ανεξάρτητο  και  αθώο; Που δεν προωθεί αυτή την κατεύθυνση; Που δεν ελέγχει  αν οι  συμμετέχοντες  εξυπηρετούν  αυτή την  κατεύθυνση ;  ΄Οποιος συνάδελφος το πιστεύει  ας μας  το αποδείξει.

     5.   Δεν  στεκόμαστε  αφοριστικά  σε κάθε  πρωτοβουλία  που ο  εκπαιδευτικός  παίρνει  για να  προσφέρει  στους μαθητές  του, με την παρέμβαση και τη φαντασία του,  κάτι  παραπάνω  από  αυτά που τα σημερινά  αντιεπιστημονικά  βιβλία  δεν  τους  προσφέρουν     Ίσα – ίσα  (εκτός φυσικά από εκείνες τις περιπτώσεις   που γίνονται στο όνομα της  «κρυφής γοητείας»  του portfolio και της αξιολόγησης).    Έχουμε όμως και  χρέος  να  επισημάνουμε  ότι  ως παιδαγωγοί  πρέπει να ξεχωρίζουμε το περιτύλιγμα  από  το περιεχόμενο  κάθε  «δώρου»  που  έχει  αποδέκτες   μικρούς  παιδαγωγούμενους,  καθώς  και  τους σκοπούς του αποστολέα...... 

Ακόμα και αν κάποιοι  θεωρούν μια τέτοια άποψη  «παρωχημένη»  και  «αρτηριοσκληρυντική».