Ο ιστότοπος μας μεταφέρθηκε σε νέα διεύθυνση, στο syllogos-seferis.gr. Ακολουθήστε μας!
Πήγαινε με

Διαβάστε

Περισσότερα...

ΔΙΑΒΑΣΤΕ

Περισσότερα...

ΑΜΕΑ - ΕΙΔΙΚΗ ΑΓΩΓΗ

Διαβάστε Περισσότερα...


29 Μαΐ 2014

Η ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΘΑ ΓΙΝΕΙ ΤΗΝ ΠΕΜΠΤΗ 5 ΙΟΥΝΙΟΥ ΣΤΙΣ 7 μ.μ..


Συναδέλφισσες και συνάδελφοι
Πρόσφατα το υπουργείο παιδείας με εγκύκλιό του απαγόρευσε τις άδειες που έδιναν οι διευθύνσεις πρωτοβάθμιας για τις Γενικές Συνελεύσεις των σωματείων μας. 
Η απαγόρευση αυτή βρίσκεται ενταγμένη σε ένα γενικότερο σχέδιο χτυπήματος του συνδικαλιστικού κινήματος. Σχεδιάζουν ν΄ αλλάξουν το νόμο 1264 που εξασφάλιζε σειρά διευκολύνσεων και δικαιωμάτων στα συνδικάτα. Να καταργήσουν τις συνδικαλιστικές άδειες. Να αλλάξουν τον τρόπο προκήρυξης της απεργίας, με τέτοιο τρόπο που να την καθιστούν στην πραγματικότητα αδύνατη, για ένα σωματείο ή μια ομοσπονδία.
Η επίθεση αυτή δείχνει τι στην πραγματικότητα φοβούνται. Και άρα τι είναι αυτό που εμείς πρέπει να ενισχύουμε.  Η επίθεση αυτή καταρρίπτει τα επιχειρήματα του τύπου «δε γίνεται τίποτα με τις απεργίες και τα σωματεία» και αποκαλύπτουν την προέλευση αυτών των αντιδραστικών επιχειρημάτων που συχνά κυκλοφορούν στα σχολεία.
Αλλά και η πολύπλευρη δράση του σωματείου μας, δείχνει αν και κατά πόσο είναι χρήσιμη, απαραίτητη ή και πολύτιμη η ύπαρξη και η δράση των σωματείων. Σήμερα το σωματείο μας χρειάζεται τη στήριξη του καθενός μας. Χρειάζεται την προστασία όλων μας.
Στο τέλος της σχολικής χρονιάς, γίνεται πάντα σύμφωνα με το καταστατικό του Συλλόγου μας και της ΔΟΕ η τακτική Γενική Συνέλευση του Συλλόγου.

Η  Γενική Συνέλευση του Συλλόγου θα γίνει την Πέμπτη 5 Ιουνίου.
στις 7 μ.μ. στα 1ο – 8ο Ηρακλείου.

Θέματα Ημερήσιας Διάταξης
1.Εκλογή Προεδρείου.
2.Συζήτηση επί των θεμάτων της Η. Δ. της 83ης Γ. Σ. του κλάδου των πεπραγμένων του Δ.Σ. της Δ.Ο.Ε. (επισυνάπτουμε το σχετικό έγγραφο της Δ.Ο.Ε.)
3. Συζήτηση για τα προβλήματα και το πρόγραμμα δράσης (εργασιακά, μισθολογικά, ασφαλιστικά, συνταξιοδοτικά, αξιολόγηση, νηπιαγωγεία, ειδική αγωγή κλπ.)

28 Μαΐ 2014

ΓΙΑ ΤΙΣ ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΕΙΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΙΣ ΣΥΓΧΩΝΕΥΣΕΙΣ

 Μαζική παράσταση διαμαρτυρίας πραγματοποιήθηκε στο υπουργείο Παιδείας, από εκπαιδευτικούς και γονείς, ενάντια στις νέες συγχωνεύσεις - καταργήσεις σχολείων και τις προεκτάσεις τους, χθες Τρίτη 27/5/14. 
Σε  συνάντησή της με τον υφυπουργό Παιδείας Σ. Κεδίκογλου αντιπροσωπεία γονιών και εκπαιδευτικών ζήτησε να μην προχωρήσει καμία νέα συγχώνευση - κατάργηση σχολείου και να ανασταλεί η εφαρμογή του συστήματος της εξέτασης των μαθητών της Α' Λυκείου μέσα από τράπεζα θεμάτων. Σε ό,τι αφορά την τράπεζα θεμάτων, ο υφυπουργός απέκλεισε την αναστολή του μέτρου έστω για φέτος, παρά τις αντιδράσεις και τις προειδοποιήσεις για τις καταστροφικές συνέπειες του
Σε ό,τι αφορά τις συγχωνεύσεις ο υφυπουργός ισχυρίστηκε ότι βασίστηκαν σε προτάσεις διευθυντών εκπαίδευσης και περιφερειακών διευθυντών ενώ προσπάθησε να διαβεβαιώσει ότι έχει τεθεί σαν «οροφή» ο αριθμός 350 παιδιών ανά σχολείο.

Στο μεταξύ ήδη δημοσιεύτηκε το ΦΕΚ με τις συγχωνεύσεις και καταργήσεις δημοτικών και νηπιαγωγείων.  
Να σημειωθεί ότι νωρίτερα (κατά την κινητοποίηση τη περασμένης Τετάρτης 21/5/14), η ηγεσία του υπουργείου αρνήθηκε να υπάρξει συνάντηση, επικαλούμενη ανειλημμένες υποχρεώσεις, ωστόσο τελικά υποχώρησε κάτω από την πίεση των συγκεντρωμένων.
Το Δ.Σ. του Συλλόγου μαζί με όλο το λαό, θα συνεχίσει αταλάντευτα τον αγώνα του ενάντια  στις συγχωνεύσεις – καταργήσεις. 
Μπορούμε ακόμα και τώρα να ανατρέψουμε την απόφαση, που αποδομεί ότι απέμεινε  από το δημόσιο σχολείο.


21 Μαΐ 2014

Απόφαση του συλλόγου διδασκόντων για την αυτοαξιολόγηση (τελικό κείμενο)


Απόφαση του συλλόγου διδασκόντων για την αυτοαξιολόγηση

«Οι εκπαιδευτικοί του ………………………… αντιμετωπίζουμε,  στην καθημερινή προσπάθεια για τη  διαπαιδαγώγηση και τη μόρφωση των μαθητών μας, πολλά και οξυμμένα προβλήματα που αφορούν  συνολικά το πλαίσιο λειτουργίας της  εκπαίδευσης.
Είναι προφανές ότι η αξιολόγηση και οι σχετικές διαδικασίες της, π.χ. απαντήσεις σε ερωτηματολόγια, βαθμολόγηση δεικτών κ.λπ., μάλιστα με εντολή (!),  δεν έχουν να προσφέρουν τίποτα στην ανάδειξη και κυρίως στη λύση των προβλημάτων της εκπαίδευσης και των εκπαιδευτικών.
Για τα προβλήματα του σχολείου και συνολικά της εκπαίδευσης, που είναι αποτέλεσμα της αντιεκπαιδευτικής πολιτικής, καταγεγραμμένα και γνωστά στο Υπουργείο Παιδείας, οι εκπαιδευτικοί είτε ως άτομα είτε ως σύλλογος είτε μέσα από την ΕΛΜΕ είτε από κοινού με τους γονείς και μαθητές έχουμε καταθέσει, προφορικά ή γραπτά, τις απόψεις μας και τα αιτήματά μας στη διοίκηση και στο Υπουργείο Παιδείας χωρίς καμία ανταπόκριση.
Κοινή διαπίστωση είναι ότι τα σχολεία λειτουργούν χάρη στο φιλότιμο, στην προσπάθεια και την προσφορά των εκπαιδευτικών που, εκτός από τα διδακτικά καθήκοντα, αναλαμβάνουν και διεκπεραιώνουν πλήθος άλλων εργασιών και δραστηριοτήτων.
Οι εκπαιδευτικοί και ο σύλλογος διδασκόντων θα συνεχίσουν, όπως έκαναν μέχρι τώρα στο πλαίσιο των αρμοδιοτήτων τους, να συμβάλλουν στη λειτουργία του σχολείου και ταυτόχρονα, μέσα από το σωματείο, ν’ αγωνίζονται για ένα σχολείο Δημόσιο Δωρεάν για όλους, χωρίς φραγμούς και διακρίσεις.
Ο σύλλογος διδασκόντων του ……………………., συνεπής με την προηγούμενη απόφασή του να μην ορίσει ομάδες εργασίας αυτοαξιολόγησης και με βάση τις αποφάσεις ΕΛΜΕ-ΟΛΜΕ, αποφασίζει, σχετικά με την  «Έκθεση της γενικής εκτίμησης της σχολικής μονάδας», την «Έκθεση αξιολόγησης» και τα «Σχέδια δράσης», ότι  δεν μπορεί να εγκρίνει οποιαδήποτε εισήγηση-έκθεση στο πλαίσιο της αυτοαξιολόγησης». 

ΔΕΥΤΕΡΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΓΙΑ ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΔΙΔΑΣΚΟΝΤΩΝ 
ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΥΤΟΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ 
(ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΗΘΕΙ ΕΝΑΛΑΚΤΙΚΑ) 
Ο Σύλλογος διδασκόντων του ………………….   καταλήγει  στην παρακάτω απόφαση σε σχέση με την αυτοαξιολόγηση της σχολικής μονάδας.
Η αυτοαξιολόγηση, όπως και ολόκληρο το ως τώρα νομοθετικό πλαίσιο, αναδεικνύει τη σχολική μονάδα ως αυτόνομη, ως κύριο δηλαδή φορέα προγραμματισμού του εκπαιδευτικού έργου, με ευθύνη στα οικονομικά της και στο πρόγραμμα λειτουργία της, πράγμα που οδηγεί στη διαφοροποίηση και κατηγοριοποίηση σχολείων, εκπαιδευτικών και μαθητών.
Η αυτοαξιολόγηση της σχολικής μονάδας, με βάση τους δείκτες και τα κριτήρια που θέτει, επικεντρώνεται  στην αξιολόγηση του σχολείου  με βάση  κυρίως τις επιδόσεις και τη διαρροή των μαθητών («επιτεύγματα και πρόοδος μαθητών», «διαρροή και φοίτηση», «ατομική και κοινωνική ανάπτυξη των μαθητών»...), πράγμα που είναι για μας ηθικά και παιδαγωγικά ανεπίτρεπτο. Τα ζητήματα αυτά βρίσκονται σε άμεση εξάρτηση με μια σειρά κοινωνικές παραμέτρους που έχουν την ρίζα τους στις ταξικές ανισότητες που αναπαράγονται από το ίδιο το κοινωνικό – οικονομικό σύστημα.
Αυτή η διαδικασία θα βαθύνει ακόμα περισσότερο την κατηγοριοποίηση και ταξική διαφοροποίηση των σχολικών μονάδων. Θα βρουν έδαφος να αναπτυχθούν κι άλλο αντιδραστικές «ρατσιστικές » αντιλήψεις για τη δήθεν «κληρονομική αμορφωσιά των παιδιών των εργατών, των φτωχών λαϊκών οικογενειών, των μεταναστών και των μειονοτήτων», με στόχο να εγκαταλείψουν πρόωρα το σχολείο, να στραφούν στην ψευτοκατάρτιση και  να γίνουν «οι σκλάβοι του 21ου αιώνα»  στο βωμό των επιχειρηματικών κερδών.
Ζητούν από μας τους εκπαιδευτικούς να γίνουμε συνένοχοι στην εγκατάλειψη του σχολείου από τα «παιδιά  μας» στην πιο κρίσιμη ηλικία, αντί να συμβάλλουμε στη διαμόρφωση ανθρώπων με ολοκληρωμένη προσωπικότητα, που θα αναπτύσσουν  κριτική ικανότητα, να μπορούν να εξηγούν την πραγματικότητα ώστε να παρεμβαίνουν σ΄ αυτή και να την αλλάζουν.
Επιδίωξη της διαδικασίας αυτής είναι να μετατραπούμε ταυτόχρονα σε «ντίλερ» των επιχειρήσεων, να είμαστε εμείς που ανάλογα με τα στοιχεία που θα δίνουμε, θα προσελκύουμε χορηγούς που θα πουλούν την πραμάτεια τους.
Δεν μπορούμε να δεχτούμε το σπάσιμο του ενιαίου αναλυτικού προγράμματος, με προγράμματα που θα καταρτίζονται από την κάθε σχολική μονάδα ανάλογα με τις διαθέσεις και τα συμφέροντα των παραπάνω φορέων. Μ΄ αυτό τον τρόπο η σχολική μονάδα, αυτόνομη – διαφοροποιημένη – ανταγωνιστική, θα έχει ευθύνη και υποχρέωση για τα οικονομικά της, για την επιλογή αναλυτικών και διδακτικών προγραμμάτων, βιβλίων και εκπαιδευτικών. Η συντήρηση ή η ανάπτυξή της θα συναρτάται άμεσα από τη «ζήτηση» των εκπαιδευτικών «προϊόντων» της, ενώ θα πρέπει να είναι ευαίσθητη στις απαιτήσεις των «πελατών» της. Αυτό επιβεβαιώνεται και από τα ερωτήματα που ζητούνται να απαντήσουμε του τύπου «Το σχολείο αναλαμβάνει δράσεις με φορείς της τοπικής κοινωνίας;» δηλαδή με επιχειρήσεις, επιμελητήρια, ΜΚΟ, κλπ, θέση που τεκμηριώνεται και από τις κατευθύνσεις που έχουν δοθεί  στα πρότυπα σχολεία, όπου ήδη εφαρμόζεται η αξιολόγηση.
Την παραπάνω κατάσταση συμπληρώνει η αξιολόγηση του εκπαιδευτικού που προωθείται με βάση το ΠΔ 152/2013. Τα κριτήρια με βάση τα οποία θα αξιολογείται θετικά ο εκπαιδευτικός είναι το κατά πόσον στηρίζει και υλοποιεί ευρωπαϊκά προγράμματα τύπου «επιχειρηματικότητα», «ευρωπαϊκή μνήμη», αν προωθεί αντιδραστικές παιδαγωγικές αντιλήψεις στο όνομα της καινοτομίας, αν συνδράμει στην σύνδεση της σχολικής μονάδας με τους χορηγούς και τις ανάγκες των επιχειρήσεων,  αν ανοίγει δρόμους  για αντικατάσταση της γνώσης με τις δεξιότητες και σε τελική ανάλυση, μέσω της λεγόμενης «διαθεματικότητας», της μόρφωσης με την πληροφορία.
Όλες οι παραπάνω αντιδραστικές αναδιαρθρώσεις, που συνθέτουν την δομή και τη λειτουργία του «νέου σχολείου» αποτελούν κεντρικές κατευθύνσεις της ΕΕ και προωθούνται σε όλες τις χώρες μέλη της.  Η πείρα από τις χώρες που εφαρμόζονται δείχνει ότι οδηγούν με μαθηματική ακρίβεια στο κλείσιμο σχολείων, πράγμα που έχει άμεσες επιπτώσεις στη μόρφωση των παιδιών, στις εργασιακές σχέσεις των εκπαιδευτικών, σε απολύσεις, στην κατάργηση της σταθερής και μόνιμης δουλειάς.  Ένα τέτοιο σχολείο μπορούν να υπηρετήσουν  αλλοτριωμένοι, σκυφτοί και φοβισμένοι εκπαιδευτικοί.
Κομβικό ρόλο σ΄ αυτή τη διαδικασία ήδη παίζουν τα διάφορα στελέχη της εκπαίδευσης, που πότε με το μαστίγιο του φόβου, στοχεύουν στην υποταγή του κρατικού υπαλλήλου, και πότε με το καρότο της αναβάθμισης τάχα του εκπαιδευτικού και του παιδαγωγικού του έργου προσπαθούν να επιταχύνουν την εφαρμογή τους.
Για όλους τους παραπάνω λόγους δεν μπαίνουμε στη διαδικασία συζήτησης των  δεικτών των ομάδων  και τοποθετούμαστε γενικά στο ζήτημα της αξιολόγησης.  Δεν νομιμοποιούμε με τη στάση μας τη λογική της κυβέρνησης που μας θέλει συνενόχους στο πέρασμα της αντιεκπαιδευτικής θύελλας και δηλώνουμε ότι θα αντιπαλέψουμε όπως και όλη την αντιλαϊκή και αντιεκπαιδευτική πολιτική μαζί με τους γονιούς, τους μαθητές μας και όλους τους εργαζόμενους.  

Συγχωνεύσεις - Κοινή Ανακοίνωση

ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ Π.Ε. «Γ. ΣΕΦΕΡΗΣ»

ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ Π.Ε. «Ο ΣΩΚΡΑΤΗΣ »

ΣΥΓΧΩΝΕΥΣΕΙΣ - ΚΑΤΑΡΓΗΣΕΙΣ – ΥΠΟΒΙΒΑΣΜΟΙ  ΣΧΟΛΕΙΩΝ
ΝΕΟ ΕΓΚΛΗΜΑ ΣΕ ΒΑΡΟΣ ΤΗΣ ΜΟΡΦΩΣΗΣ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ ΤΟΥ ΛΑΟΥ.

Οι Σύλλογοί μας, έγκαιρα είχαν προεδοποιήσει για τις επερχόμενες συγχωνεύσεις και καταργήσεις σχολείων. Το υπουργείο Παιδείας λοιπόν, δυο μέρες πριν τις εκλογές, ανακοίνωσε νέο κύμα συγχωνεύσεων, καταργήσεων και υποβιβασμών σχολικών μονάδων. Σύμφωνα με κοινή υπουργική απόφαση :

· Συγχωνεύονται 128 δημοτικά σχολεία, 12 ΕΠΑΛ, 16 Γυμνάσια και 74 νηπιαγωγεία.

·   Καταργούνται 15 δημοτικά, 30 νηπιαγωγεία, 1 γυμνάσιο και 3 ΕΠΑΛ.

·  Τα περισσότερα δημοτικά σχολεία που συγχωνεύονται βρίσκονται στην Αττική, στους δήμους Βύρωνα, Γαλατσίου, Ζωγράφου, Αν. Αττικής, Δυτ. Αττικής, Ηρακλείου, Μελισσίων, Χολαργού, Αγίας Παρασκευής,  Περιστερίου, Αιγάλεω, Πετρούπολης, Καλλιθέας και Γλυφάδας.

·  Η εμπειρία από τις παλιότερες συγχωνεύσεις, δείχνει ότι πρέπει να αναμένεται, νέος κύκλος απώλειας οργανικών θέσεων, μετακινήσεων, υποχρεωτικών μεταθέσεων συναδέλφων  κλπ. 

·   Επιδιώκουν τη δημιουργία «πλεονάσματος» εκπαιδευτικών για να μην κάνουν διορισμούς, να μην παίρνουν αναπληρωτές, για να έχουν το περιθώριο να «δικαιολογήσουν» απολύσεις. 

·  Οι συγχωνεύσεις- καταργήσεις σε συνδυασμό με την μετατροπή των διθέσιων νηπιαγωγείων σε πολυθέσια, την πρόωρη αποχώρηση νηπίων, τον αποκλεισμό των προνήπιων, τα κλειστά ολοήμερα νηπιαγωγεία, την προετοιμαζόμενη αύξηση ωραρίου, δείχνουν τη στόχευσή τους για το νέο νηπιαγωγείο που ετοιμάζουν και τις απολύσεις στο δημόσιο. 

·   Ο νέος γύρος συγχωνεύσεων θα συνοδευτεί άμεσα από αναγκαστική αύξηση των μαθητών ανά τμήμα, με μαζική αλλαγή των ορίων των σχολείων, ως και κατάργησή τους.

Η πολιτική του «νέου σχολείου» της αγοράς και της Ευρωπαϊκής Ένωσης συνεχίζεται.
Ένα σχολείο που τα παιδιά του λαού δεν θα μπορούν να παρακολουθήσουν ουσιαστικά την εκπαιδευτική διαδικασία γιατί θα είναι στοιβαγμένα σε πολυπληθή τμήματα.
- Το σχολείο που καλά-καλά δεν έχει να πληρώσει λογαριασμούς, και που οι μαθητές του πεινάνε.
- Το σχολείο όπου χορηγοί μπαινοβγαίνουν, ανταλλάσσοντας τα ψίχουλα που πετούν με το δικαίωμά τους να καθορίζουν οι ίδιοι το πρόγραμμα σπουδών και να κάνουν τζάμπα διαφήμιση στα παιδιά του λαού.

-  Είναι το σχολείο των υποχρεωτικών μετακινήσεων, της κινητικότητας και των απολύσεων των εκπαιδευτικών.

Αυτά είναι τα σχέδια του Υπουργείου Παιδείας. Το εάν θα γίνουν πράξη εξαρτάται από τη στάση όσων θίγονται από αυτά. Εξαρτάται από τη στάση των εκατοντάδων χιλιάδων εργαζομένων που στέλνουν τα παιδιά τους στη δημόσια εκπαίδευση, των εκατοντάδων χιλιάδων μαθητών που φοιτούν σ΄ αυτήν, καθώς και των δεκάδων χιλιάδων εκπαιδευτικών που εργάζονται σ’ αυτήν.

Τίποτα δεν τέλειωσε...Όλα κρίνονται από τη δυναμική αντίδραση ΟΛΩΝ ΜΑΣ...

Τώρα πια ξέρεις, το ζεις. Είναι αυτή η στρατηγική που κλείνει σχολεία, είναι αυτή η πολιτική που υποβαθμίζει ακόμα περισσότερο τα σχολεία των λαϊκών περιοχών.

Πρέπει να σημάνει ξεσηκωμός !

1.    Οι Σύλλογοι Εκπαιδευτικών Π.Ε. «Γ. Σεφέρης» και «Ο Σωκράτης», οργανώνουν παράσταση διαμαρτυρίας στο Υπουργείο Παιδείας, την Τετάρτη 21 του Μάη 2014, στις 2.30 μ.μ.

2.    Νέα κινητοποίηση έξω απ΄ το Υπουργείο παιδείας, την Τρίτη 27 Μάη, στις 2,30 μ.μ. μαζί με την ΑΣΓΜΕ και με άμεσα αιτήματα :

- Λέμε όχι στις νέες συγχωνεύσεις. Να μη γίνουν τα σχολεία μας απρόσωπα μεγαθήρια, εχθρικά για εμάς και τα παιδιά μας και βολικά για τις επιχειρήσεις και τα κέρδη τους. 
-  Να εξασφαλιστεί η μεταφορά των μαθητών σε όσα σχολεία είναι αυτή απαραίτητη (ειδικά, διαπολιτισμικά, μουσικά, καλιτεχνικά,κ.ά.).
-  Οι μαθητές της Α' Λυκείου να εξεταστούν όπως και τα προηγούμενα χρόνια με θέματα που θα βάλει ο διδάσκοντας και όχι με βάση την τράπεζα θεμάτων. Οι μαθητές όλων των τάξεων της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης να εξετασθούν σ' αυτά που έχουν διδαχθεί και όχι σε αυτά που θα έπρεπε να έχουν διδαχθεί.
 
Αγωνιζόμαστε για :
-  Να ανακληθεί το σχέδιο του Υπουργείου Παιδείας η απόφαση για τις συγχωνεύσεις.
Καμία κατάργηση-συγχώνευση σχολείων, τμημάτων και μετακίνηση μαθητών σε άλλα σχολεία.
Καθιέρωση  20 μαθητών ανά τμήμα και 15 μαθητών ανά τμήμα στα νηπιαγωγεία και στις Α’, Β’ τάξεις. 
Αύξηση των δαπανών για την Παιδεία  στο 15% του Κρατικού προϋπολογισμού.
Μόνιμους μαζικούς διορισμούς εκπαιδευτικών σε όλες τις θέσεις (δάσκαλοι, νηπιαγωγοί, καθηγητές, εκπ/κοί ειδικοτήτων, γυμναστές, ειδική αγωγή κλπ)  και βοηθητικού προσωπικού ώστε να καλυφθούν τώρα οι πραγματικές ανάγκες.
Ενιαίο δωδεκάχρονο, δημόσιο, δωρεάν σχολείο. 
Δίχρονη υποχρεωτική προσχολική αγωγή.
- -Ενίσχυση των δημόσιων δομών της ειδικής αγωγής. Τμήμα Ένταξης σε κάθε δημοτικό-νηπιαγωγείο.

Για την αυτοαξιολόγηση

ΑΥΤΟΤΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ – Ο ΑΓΩΝΑΣ ΣΕ ΝΕΑ ΦΑΣΗ - ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΜΕ.

Συνάδελφοι,  Συναδέλφισσες

Ο αγώνας ενάντια στην αυτοαξιολόγηση της Σχολικής μονάδας στο πλαίσιο της Αξιολόγησης του Εκπαιδευτικού έργου (Α.Ε.Ε.) συνεχίζεται. Το προηγούμενο διάστημα αντιμετωπίσαμε με επιτυχία τις απειλές, τις προσπάθειες  εκφοβισμού και τρομοκρατίας και η συντριπτική πλειοψηφία των συλλόγων διδασκόντων αποφάσισε να μην ορίσει ομάδες εργασίας. Την άρνηση του κλάδου να συναινέσει στην αυτοαξιολόγηση - αξιολόγηση, ο Υπουργός  Παιδείας  την αντιμετώπισε με τη γνωστή αυταρχική -αντιδημοκρατική πολιτική του «αποφασίζουμε και διατάζουμε» και με εγκύκλιο  ανέθεσε στους   Διευθυντές των σχολείων να ορίσουν τις ομάδες εργασίας για την αξιολόγηση της σχολικής μονάδας.

Μετά τον αυταρχικό ορισμό των ομάδων εργασίας ο αγώνας μας περνάει σε νέα φάση. Οι ομάδες δεν πρέπει να λειτουργήσουν. Κανένας  δεν μπορεί να υποχρεώσει τον εκπαιδευτικό να αναλάβει ρόλο ή εργασία στις ομάδες αυτοαξιολόγησης.

ΦΗΜΕΣ ΚΙ ΑΝΥΠΟΣΤΑΤΕΣ ΑΠΕΙΛΕΣ !

Οι φήμες που «θέλουν» σχολεία και συναδέλφους να «έχουν ήδη καταθέσει πορίσματα», καλλιεργούνται συστηματικά και έντεχνα και προέρχονται από τους γνωστούς κύκλους των «εντεταλμένων στρατιωτών» του υπουργείου. Πουθενά δεν άρχισε αυτή η διαδικασία.

Τις μέρες μάλιστα αυτές, οι γελοίες «φήμες», έφτασαν σε σημεία αθλιότητας ή και λασπολογίας, να «περιγράφουν» ότι «όλα τα σχολεία δίνουν πορίσματα στις ομάδες εργασίας», ότι «πουθενά δεν γίνεται στάση εργασίας», ότι «στη Γενική Συνέλευση είπαν ότι όποιος δε δώσει πορίσματα θα περάσει πειθαρχικό», ότι «δικηγόροι λένε ότι η στάση εργασίας είναι παράνομη», κ.ά. Παράλληλα, σε κάποια σχολεία, διευθυντές, βάζουν (παράνομα βέβαια) σε ομάδες εργασίας μέχρι και τους «ωφελούμενους», προκειμένου να «φανεί» ότι λειτουργούν οι ομάδες.   

ΚΑΜΙΑ ΟΜΑΔΑ ΝΑ ΜΗΝ ΚΑΤΑΘΕΣΕΙ ΠΟΡΙΣΜΑ, ΕΙΣΗΓΗΣΗ ή ΠΡΟΤΑΣΗ.

Το Δ.Σ. του Συλλόγου μας με ανακοίνωσή του κάλεσε τους εκπαιδευτικούς

  • Να  μην  παίρνουν  καμιά πρωτοβουλία για "συνεδρίαση" των ομάδων,
  • Να μη συμμετέχουν στη λειτουργία των ομάδων,
  • Να μη δημιουργήσουν, διακινήσουν ή απαντήσουν σε ερωτηματολόγια,
  • Να μη βαθμολογήσουν δείκτες και άλλα κριτήρια,
  • Να μην καταγράψουν και να μη συγκεντρώσουν στοιχεία σαν υλικό για την αξιολόγηση της σχολικής μονάδας και
  • Κανένας εκπαιδευτικός και καμία ομάδα εργασίας να μη συντάξουν, να μην υπογράψουν, να μην καταθέσουν πόρισμα, πρόταση ή εισήγηση στο διευθυντή ή στο σύλλογο.

Τονίζουμε ότι η  όποια συμμετοχή στις ομάδες εργασίας και η κατάθεση οποιασδήποτε έκθεσης (ανεξάρτητα απ' το περιεχόμενό της) θα χρησιμοποιηθεί από το Υπουργείο  Παιδείας, για να νομιμοποιήσει την πολιτική της αξιολόγησης και τους αντιεκπαιδευτικούς της στόχους.

ΟΙ ΔΙΕΥΘΥΝΤΕΣ :

Καλούμε τους Διευθυντές των σχολείων να μη χρησιμοποιήσουν καμιά, απειλή, άμεση ή έμμεση προς τους εκπαιδευτικούς κ.λπ. Εκτός των άλλων είναι και ανυπόστατες οι όποιες απειλές τους. Η εντολή, του Υπουργού προς τους Διευθυντές αφορούσε μόνο στον ορισμό των ομάδων εργασίας κι όχι στο αν και πώς θα λειτουργήσουν.


ΣΤΑΣΗ ΕΡΓΑΣΙΑΣ :

Και η ΔΟΕ και το Δ.Σ. έχουν  κηρύξει, όποτε χρειαστεί, συνεχή στάση εργασίας, για να διευκολυνθούν οι εκπαιδευτικοί να μη συμμετάσχουν στις "συνεδριάσεις" των  ομάδων εργασίας. Ήδη σε πολλά σχολεία του Συλλόγου μας αυτή η τακτική εφαρμόζεται με επιτυχία και μαζικότητα (7ο Ιωνίας, Διαπολιτισμικό, 4ο Ν. Ιωνίας, κ.ά.). Το Δ.Σ. έχει τονίσει για άλλη μια φορά ότι, για  ν' ανατραπεί  το θεσμικό  πλαίσιο της αυτοαξιολόγησης- αξιολόγησης και συνολικά η αντιλαϊκή πολιτική Κυβέρνησης-Ε.Ε.-Κεφαλαίου, η πολιτική των απολύσεων, της λιτότητας, των ταξικών φραγμών στην εκπαίδευση, απαιτείται ισχυροποίηση του μαζικού διεκδικητικού κινήματος, μέτωπο των εργαζόμενων και παρατεταμένος, διαρκής μαζικός αγώνας.

ΑΠΟΦΑΣΗ – ΠΡΟΤΑΣΗ ΓΙΑ ΤΟ ΠΡΑΚΤΙΚΟ ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΔΙΔΑΣΚΟΝΤΩΝ :

Τώρα επικεντρωνόμαστε στο να μη λειτουργήσουν και να μη χρησιμοποιηθούν οι ομάδες ως όχημα για να περάσει η αξιολόγηση. Το Δ.Σ., όπως είχαμε κάνει και στον ορισμό των ομάδων, έχει διαμορφώσει απόφαση -πρόταση για το πρακτικό του συλλόγου διδασκόντων στη σχετική συνεδρίαση για την  «Έκθεση της γενικής εκτίμησης της σχολικής μονάδας», την «Έκθεση αξιολόγησης» και τα «Σχέδια δράσης», που ήδη έχει σταλεί στα σχολεία και είναι αναρτημένο στο site του Συλλόγου. 

ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΜΕ ΤΗΝ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ.

Έχουμε αντισταθεί αποφασιστικά. Έχουμε δημιουργήσει ομόφωνη και έμπρακτη άρνηση στην αυτοαξιολόγηση. Έχουμε μπλοκάρει πολλές φορές τις απόπειρές τους. Η αξιολόγηση έχει χρεοκωπήσει στη συνείδηση των εκπαιδευτικών.

Το υπουργείο αντιμετωπίζει πολύ μεγάλη δυσκολία σ΄ όλη τη χώρα. Εκεί οφείλεται κι η «πληροφορία» ότι «θα δώσουν παράταση στην προθεσμία των εκθέσεων της αυτοαξιολόγησης».

Δε θα τους κάνουμε τη χάρη τώρα.  Δε θα μας βάλουν να κάνουμε αυτό για το οποίο απ΄ την αρχή διαφωνήσαμε ομόφωνα.

Δεν έχουμε να φοβηθούμε τίποτα όταν είμαστε όλοι μαζί.

Το μόνο που έχουμε να φοβηθούμε, είναι το ενδεχόμενο να περάσει η αξιολόγηση.

Το μόνο που μας απαλλάσσει απ΄ το φόβο είναι η συλλογική αντίσταση και η παρεμπόδιση της πολιτικής τους.  

ΤΟ Δ.Σ.

13 Μαΐ 2014

Στα χαρτιά η υποχρεωτικότητα της Ειδικής Αγωγής Συνάντηση του ΔΣ της ΔΟΕ με τον υφυπουργό Παιδείας για το νομοσχέδιο για την Ειδική Αγωγή

Το νομοσχέδιο για την Ειδική Αγωγή βρέθηκε στο επίκεντρο της συνάντησης που είχε χτες το μεσημέρι το ΔΣ της Διδασκαλικής Ομοσπονδίας Ελλάδας με τον υφυπουργό Παιδείας Σ. Κεδίκογλου. Οπως προέκυψε, το νομοσχέδιο πρόκειται να κατατεθεί το επόμενο διάστημα, όχι όμως άμεσα, με μικροαλλαγές που δεν αναιρούν την ουσία του. Δηλαδή, την υλοποίηση της αντιεκπαιδευτικής πολιτικής και στην Ειδική Αγωγή, την εφαρμογή των κατευθύνσεων της ΕΕ που τσακίζει παιδιά με ειδικές ανάγκες, εκπαιδευτικούς και γονείς, παραδίδει σε επιχειρηματίες, ΜΚΟ, χορηγούς την Ειδική Αγωγή.

Τόσο ο υφυπουργός όσο και ο γενικός διευθυντής Ειδικής Αγωγής του υπουργείου δε δεσμεύτηκαν για την υποχρεωτικότητα της Ειδικής Αγωγής, για μονιμοποίηση όλων των εργαζομένων σε αυτήν, για μόνιμους διορισμούς.
Μεταξύ άλλων, ανακοινώθηκε πως όλες οι οργανικές θέσεις στα ειδικά σχολεία θα χαρακτηρίζονται «ειδικής αγωγής». Οι απόφοιτοι τμημάτων ΕΑΕ θα προτάσσονται στους πίνακες αναπληρωτών, ενώ οι υπόλοιποι θα μπορούν να μετακινούνται στη γενική εκπαίδευση. Και βέβαια, όπως έδειξε η φετινή εμπειρία, η τοποθέτηση αναπληρωτών θα εξαρτηθεί από τις πιστώσεις του ΕΣΠΑ. Δηλαδή, ελαστικές εργασιακές σχέσεις για τους εκπαιδευτικούς, αδιοριστία και κενά για τους μαθητές των Ειδικών Σχολείων.
Σχολιάζοντας τη χτεσινή συνάντηση, εκπρόσωποι του ΠΑΜΕ Εκπαιδευτικών σημείωναν ότι τα όσα ανακοινώθηκαν δεν αλλάζουν την ουσία του νομοσχεδίου που έχει τη σφραγίδα της ΕΕ, τη λογική της «ένταξης» των παιδιών με ειδικές ανάγκες στη γενική εκπαίδευση χωρίς όρους και προϋποθέσεις, με καταστροφικά αποτελέσματα για τα παιδιά και τις οικογένειές τους, όπως δείχνει η διεθνής εμπειρία. Οι εκπαιδευτικοί του ΠΑΜΕ καλούν όλους τους εκπαιδευτικούς, τους γονείς, τους εργαζόμενους να αγωνιστούν, ώστε όλα τα παιδιά να δέχονται ειδική αγωγή και εκπαίδευση από τη δομή που έχουν ανάγκη, να αγωνιστούν για μόνιμη και σταθερή δουλειά στην Ειδική Αγωγή.
13/5/2014




12 Μαΐ 2014

«Νέο Σχολείο»: Το τέλος της μόρφωσης, της μάθησης και της γνώσης

Των Μιχάλη Δουλκέρη, Παντελή Τέντε, Σπύρου Τουλιάτου
Το Νέο σχολείο έτσι όπως παρουσιάζεται μέχρι σήμερα  από το Υπουργείο Παιδείας  και ειδικά μέσα από την πρόταση  «Νέο σχολείο: Πρώτα ο μαθητής» δεν περιλαμβάνει  νέες αρχές και σκοπούς της εκπαίδευσης, αλλά   διαμορφώνει ένα σύστημα διεκπεραίωσης και αναπαραγωγής της πληροφορίας. Η νέα πρόταση επεξεργάζεται συνολικά ένα μηχανισμό ηλεκτρονικού τύπου, ψηφιακό, ο οποίος καταργεί σε μεγάλο βαθμό τη σχέση του μαθητή με τη μάθηση, το στοχασμό και τη γνώση, τη συνείδηση, τη κατανόηση και  τη συλλογικότητα. . Ευαγγελίζεται δηλαδή, μια συλλογικότητα συμπληρωματικού τύπου, όπου το άτομο-μονάδα εμφανίζεται ως αριθμός στην ανταγωνιστική αγορά και πρέπει να είναι συμβατός με :
1. Την επιλεκτικότητα
2. Την εναλλακτικότητα
3. Την αποσπασματικότητα
4. Την διεκπεραίωση και διαχείριση της πληροφορίας
5. Τη χρήση μόνο της τεχνολογίας σε αντίθεση με τη σκέψη και το στοχασμό. 
Οι διαδικασίες αυτές βρίσκονται σε  αντίθεση ακόμη και με  προηγούμενα  συστήματα, που εφαρμόστηκαν κατά καιρούς   στην της εκπαίδευσης και, τα οποία  διατηρούσαν χαρακτηριστικά  συνολικής προσέγγισης των γνωστικών αντικειμένων και  παρείχαν μορφές  μάθησης, γνώσης και δυνατότητα στοχασμού. Ο μαθητής δεν εντάσσονταν υποχρεωτικά σε μηχανισμούς ηλεκτρονικής αναπαραγωγής της πληροφορίας στο πλαίσιο μιας γενικής επιλεκτικής παιδείας, όπως συμβαίνει τώρα, αλλά σε μορφές γενικής υποχρεωτικής παιδείας.
Η επιλεκτικότητα προωθεί την πίστη σε μια αντιεπιστημονική αντίληψη ότι υπάρχει ελευθερία επιλογής σε προκαθορισμένα γνωστικά αντικείμενα, θεματικά προσδιορισμένα με τη μορφή διδακτικών ενοτήτων  και λυμένα  θέματα. Στην πραγματικότητα καταργείται η καθολική σκέψη και επιστημονική μεθοδολογία  και ενισχύεται η αντίληψη ότι η διδασκαλία  προωθείται με διοικητικές  εντολές.
Η εναλλακτικότητα  εκδηλώνεται ως ένας εθισμός στην αντίληψη της πιθανής ή ενδεχόμενης ισοδυναμίας των γνωστικών αντικειμένων ή διδακτικών ενοτήτων για την παραπέρα πορεία του μαθητή. Ισοδυναμία των αντικειμένων στην κοινωνική πραγματικότητα δεν υπάρχει· παρά μόνο η ποικιλομορφία, η πολυμορφία και η συνθετική διαδικασία. Η αντίληψη περί εναλλακτικότητας τείνει να συνδεθεί με τις επαγγελματικές εφαρμογές και τις ειδικότητες στην αγορά, όπου καμία θεωρητική και πρακτική διάσταση δεν μπορεί να οδηγήσει σε παραγωγικά αποτελεσματικότητα  και κυνηγάει την αβεβαιότητα . Μια διάσταση της εναλλακτικότητας είναι «η δια βίου μάθηση», που προσανατολίζεται στην αλλαγή του επαγγέλματος και στη συνέχεια σε αλλαγή του γνωστικού αντικειμένου ή αλλαγή του γνωστικού αντικειμένου και στη συνέχεια του επαγγέλματος.
Η αποσπασματικότητα της γνώσης και η διαχείριση της πληροφορίας οδηγούν το μαθητή στη  σύνδεση με την επιχειρηματικότητα και την αγορά . Έτσι δεν μπορεί να στοχαστεί ελεύθερα, υπεύθυνα  και χειραφετητικά, γιατί μεταφέρει κατασκευασμένες-επιλεγμένες πληροφορίες  κυρίως στις ανθρωπιστικές και κοινωνικές επιστήμες. Στις φυσικές, μαθηματικές και τεχνολογικές  επιστήμες δεν αποκτά κριτική, αλλά απομνημονευτική και αναπαραγωγική ικανότητα  εφαρμογών.
Με πρόσχημα  ότι είναι ξεπερασμένη η σκέψη για αναζήτηση  μιας ενιαίας αντίληψης ερμηνείας και εξήγησης στα επιστημονικά αντικείμενα καταργείται η δημιουργική και κριτική σκέψη.
Οι προτάσεις του υπουργείου επιστρέφουν σε θεωρίες των αρχών του 20ου αιώνα  για τη μάθηση και την αναπαραγωγή της πληροφορίας, όπως ο μπιχαβιορισμός (ερέθισμα-αντίδραση). Επιπλέον, οι θέσεις για τις μεθόδους διδασκαλίας ταυτίζονται με τον τρόπο πρόσληψης της πληροφορίας. Δεν διαμορφώνεται καμιά μέθοδος μάθησης και κατανόησης ακόμη και στο επίπεδο της επεξεργασίας της πληροφορίας, πόσο μάλλον της γνώσης. Το μυαλό του μαθητή  κατευθύνεται προς μια ηλεκτρονική γλώσσα, στην οποία ο σκοπός και το μέσο ταυτίζονται. Με την ηλεκτρονική γλώσσα αρχίζει να χάνεται η αντιστοίχηση με την βιολογική, τη φυσική και την κοινωνική πραγματικότητα..  Υπερισχύει σήμερα στους μαθητές η εξάρτηση και η αναπαραγωγή, που οδηγούν μόνο σε μια ατομική  και υποκειμενική διαδικασία.
Ο μαθητής μικρός διανοούμενος:  Μια θέση του προγράμματος για  το "νέο σχολείο" είναι ότι ο μαθητής γίνεται μικρός διανοούμενος. Ταυτίζεται η έννοια του διανοούμενου αποκλειστικά με την ικανότητα και άνεση στη χρήση προφορικού και γραπτού λόγου. Εμείς γνωρίζουμε ότι αυτή η ικανότητα εμφανίζεται στη ρητορική και επικοινωνιακή διαδικασία  με την κατασκευή του επιχειρήματος. Η βασική ιδιότητα  του διανοούμενου είναι η θεωρητική, ιστορική σκέψη, η εννοιολογική και μεθοδολογική διείσδυση στο αντικείμενο, πράγμα το οποίο δεν αναφέρεται πουθενά.. Παρόλα αυτά εμείς επιμένουμε ότι ο μαθητής δεν θα γίνει μικρός διανοούμενος, αλλά ο στόχος είναι να μάθει και να γνωρίσει το αντικείμενο της διδασκαλίας κατά τη διάρκεια της σχολικής ζωής.
Μικρός επιστήμονας: Ο μαθητής κατ' αρχάς  δεν μπορεί να γίνει μικρός επιστήμονας. Η έννοια του επιστήμονα ,κατά τη γνώμη μας,  δεν έχει διαβαθμίσεις ηλικιακές, μικρός-μεγάλος. Ο  μαθητής στο σχολείο δεν εμφανίζει τα χαρακτηριστικά ενός ανθρώπου που έχει παρακολουθήσει και ολοκληρώσει ένα  πρόγραμμα ή φάση σπουδών. Σε άλλο σημείο των προτάσεων αναφέρεται ότι «ο μαθητής αποκτά γνωστική επάρκεια στο χειρισμό των μαθηματικών εννοιών, την εφαρμογή τους στην καθημερινή ζωή και παράλληλη ανάπτυξη της μαθηματικής λογικής και αφαιρετικής ικανότητας». Διαφωνούμε με την αντίληψη ότι η αφαιρετική ικανότητα συνδέεται αποκλειστικά με τη μαθηματική λογική. Η αφαίρεση είναι μια εννοιολογική και μεθοδολογική διαδικασία, η οποία συνδέεται με τις κοινωνικές, ιστορικές, φυσικές  και μαθηματικές επιστήμες και διαμορφώνεται στο πεδίο της πρότασης, του συλλογισμού, του επιχειρήματος, του κανόνα, του νόμου και της σχέσης.
Μικρός ερευνητής:  Η αναφορά στην έννοια του ερευνητή δεν αντέχει σε καμιά κριτική. Η  πρόταση του υπουργείου συνδέει τον ερευνητή με την «επάρκεια στη χρήση της ψηφιακής τεχνολογίας, ώστε με κριτική ικανότητα  να μπορεί να επιλέγει  μέσα από την πληθώρα πληροφοριών και γνώσεων». Εμείς γνωρίζουμε πολύ καλά ότι ο ερευνητής προσδιορίζει το πεδίο έρευνας με την παρατήρηση και την επεξεργασία πληροφοριών που συλλέγονται από τον αντικειμενικό κόσμο (φύση και κοινωνία). Διαμορφώνει έτσι τα προβλήματα και τις υποθέσεις της έρευνας μέσα από ένα σύνολο μεθοδολογικών αρχών και γνώσεων και ειδικά στις φυσικές επιστήμες διατυπώνει τους όρους του νέου πειράματος και επιβεβαιώνει τα αποτελέσματα.     Συμπερασματικά,  δεν ζητάμε από το μαθητή να γίνεται ερευνητής και να εξοικειώνεται  αποκλειστικά και μόνο με τις αρχές της μαθηματικής λογικής και να τις συνδέει με την υποτιθέμενη έρευνα στο σχολείο. Αυτό είναι μια εντελώς αυθαίρετη και απαράδεκτη προσέγγιση της αντίληψης της επιστήμης, της έρευνας, της μάθησης και της διδασκαλίας. Το σχολείο φροντίζει να κατευθύνει το μαθητή στη μάθηση και τη γνώση των αντικειμένων και τη σταδιακή ολοκλήρωση των επιστημονικών μεθόδων. Ας μάθει και ας κατανοήσει ο μαθητής αυτό που διδάσκεται από τους εκπαιδευτικούς, που έχουν γνώσεις και εμπειρίες και τις έχουν καταθέσει σε πρακτικές εφαρμογές στο σχολείο και την αντίστοιχη βιβλιογραφία και αυτό είναι επαρκές. Σήμερα είναι δύσκολο να μπει ο μαθητής σε μια τέτοια αντίληψη και νοοτροπία, αφού διαχέεται σε πολλά αντικείμενα που προτείνονται μέσα από τις διαρκώς επαναλαμβανόμενες μεταρρυθμίσεις. Για παράδειγμα το project, μια διάσταση του "νέου σχολείου", κατευθύνεται προς μια επιπόλαια διάχυση πληροφοριών χωρίς μεθοδολογικές αρχές.    
Η πρόταση του υπουργείου αναφέρεται σε στρατηγικούς στόχους, τρόπους, διαδικασίες, κοινωνικές δραστηριότητες, δεξιότητες και επιχειρηματικό πνεύμα, χωρίς καμιά αναφορά στο περιεχόμενο της γνώσης μέσω των αναλυτικών προγραμμάτων πράγμα που είναι απαράδεκτο.    
Ψηφιακό σχολείο: Το σύνολο των σκοπών του νέου σχολείου βασίζεται σε άξονες λειτουργικούς και όχι άξονες περιεχομένου. Αυτό θα πει ότι ο σκοπός της διδασκαλίας των γνωστικών αντικειμένων δεν είναι η μάθηση αλλά, η δυνατότητα επεξεργασίας της πληροφορίας μέσα από τις δικτυακές λειτουργίες. Είναι φανερό ότι εντάσσεται ο εκπαιδευτικός και ο μαθητής στη δικτυακή- ηλεκτρονική-ψηφιακή λειτουργία. σαν να συμμετέχει σε ένα video game. Ο εκπαιδευτικός δεν έχει το ρόλο του εκπαιδευτή-καθοδηγητή στη γνώση, αλλά το ρόλο του διαχειριστή -χρήστη, όπως αναφέρεται στη σελίδα 14 της πρότασης του Υπουργείου: «εξασφαλίζεται δυνατότητα αποτίμησης και αξιολόγησης των υπηρεσιών εκπαίδευσης μέσω της επεξεργασία των στοιχείων που θα συλλέγονται από το σύστημα». Η αναφορά σε νέα μέσα και νέα προγράμματα συνδέεται με απροσδιόριστες  ιδέες για νέες διδακτικές σε συνεργασία με τα νέα ψηφιακά περιβάλλοντα. Αυτό σημαίνει ότι αναγκαία και ικανή συνθήκη είναι η τεχνολογία, ενώ στην πραγματικότητα είναι το περιεχόμενο των επιστημών, των πρακτικών εφαρμογών και αισθητικών δραστηριοτήτων, όπως περιλαμβάνονται στα βιβλία που μελετά ο μαθητής με τη βοήθεια του  χαρτιού και του μολυβιού. Για να γράφει και να στοχάζεται πάνω στο πρόβλημα, και όχι απλώς να μεταφέρει πληροφορίες διαμεσολαβητικά.
Αυτοαξιολόγηση-αξιολόγηση: Ο μηχανισμός της αξιολόγησης-αυτοαξιολόγησης που διαμορφώνεται σταδιακά μέσα από το λεγόμενο "νέο σχολείο" διαχέεται σε μεγάλο βαθμό σε όλους τους παράγοντες της εκπαιδευτικής διαδικασίας. Συμπεριφέρεται και λειτουργεί ως διοικητικός μηχανισμός  συρρίκνωσης της επιστημονικής γνώσης, εξάρτησης, καταστολής και ιδεολογικής χειραγώγησης . Η αυτοαξιολόγηση στρέφεται σε ετερόκλητες διαφορετικής τάξης σχέσεις ελέγχου, που φαινομενικά είναι "ποιοτικές", αλλά στην πραγματικότητα είναι ισοπεδωτικές, ποσοτικές κλίμακες βαθμολόγησης. Επιδιώκεται να διαμορφωθούν κοινοί κανόνες προσαρμογής στον τρόπο προσέγγισης του πληροφοριακού υλικού και παράλληλα  ανταγωνιστικές ομάδες, ανώτερα και κατώτερα σχολεία. Έτσι δεν αξιολογείται η πορεία και η εξέλιξη της διδακτικής διαδικασίας, αλλά τα αποτελέσματά της, όπως τα εννοούν οι εμπνευστές του Προγράμματος και κριτές . Δημιουργείται ένα ιεραρχικό, εξεταστικό σύστημα διαφορετικών επιπέδων όπου πραγματοποιείται ασφυκτικός έλεγχος και συνήθως απειλές ακύρωσης της δημιουργικής διαδικασίας . 
Προωθείται η διδασκαλία  των θεματικών ενοτήτων  σε όλο το φάσμα των γνωστικών αντικειμένων με αποτέλεσμα να διδάσκονται αυτόνομα και ανεξάρτητα-αποσπασματικά σε σχέση με το σύνολο της επιστημονικής γνώσης με στόχο:
  1. Να μην υπάρχει γενική και καθολική ολόπλευρη γνώση της επιστήμης στο σχολείο και η αντιστοίχησής της με την αντικειμενική φυσική και κοινωνική πραγματικότητα.
  2. Να  εντάσσεται το περιεχόμενο των θεματικών ενοτήτων σε ένα πρόγραμμα αξιολογικό με ερωτήσεις και απαντήσεις μετρήσιμων αποτελεσμάτων.
Αυτή η πραγματικότητα αναγνωρίζεται σε ολόκληρη τη διαδικασία της ηλεκτρονικής και ψηφιακής διδασκαλίας των αντικειμένων, όπου είναι συμβατή η αποσπασματικότητα και η θεματικότητα με την επεξεργασία της πληροφορίας. Εμείς πιστεύουμε ότι ο πραγματικός στόχος της εκπαίδευσης είναι η μάθηση και η γνώση του αντικειμένου. Αυτό σημαίνει ότι ο μαθητής πρέπει να αντιλαμβάνεται να κατανοεί και να προσλαμβάνει το σύνολο του περιεχομένου με εννοιολογικές προκείμενες και ταυτόχρονα να το επεξεργάζεται νοηματικά, σημασιολογικά και ερμηνευτικά και όχι αποσπασματικά. Η διδασκαλία δεν είναι ποσοτική μετρική διαδικασία, αλλά απελευθέρωση μορφών της γνώσης σε σχέση με την υλική, νοητική και συνειδητή πραγματικότητα.
Στην πρόταση του Υπουργείου, σ. 22-24,  παρουσιάζονται  Οι στόχοι του προγράμματος σπουδών, οι  οποίοι χαρακτηρίζονται από απροσδιοριστία και μεγάλη ασάφεια.. Χρησιμοποιούνται οι έννοιες «ανοικτό και ευέλικτο, έτσι ώστε να συμμετέχουν και να παρεμβαίνουν όλοι οι εκπαιδευτικοί στο περιεχόμενο και τη μέθοδο διδασκαλίας». Το βασικό χαρακτηριστικό γνώρισμα του "νέου σχολείου" είναι η αντίληψη ότι καθοριστικό ρόλο παίζει η διαχείριση και επεξεργασία του μέσου και του τρόπου διδασκαλίας. Αυτό εκδηλώνεται με τεχνικές και μεθόδους διδασκαλίας και επικοινωνιακές-βιωματικές  πρακτικές, που απορροφούν το σκοπό και το περιεχόμενο, το οποίο παραμένει το ίδιο καταναγκαστικό με το παρελθόν χωρίς ουσιαστικά να αμφισβητείται.
Παρουσιάζεται ως "νέο σχολείο", ενώ στην πραγματικότητα είναι παλιό αλλά  με νέο περιτύλιγμα, καθόλου απελευθερωτικό, που επιδιώκει να κινηθεί στο πλαίσιο μιας μαθηματικολογικής γλώσσας, που ακραία λογική της συνέπεια που είναι ο παραλογισμός. Οι στόχοι που τίθενται για το πρόγραμμα σπουδών  εναρμονίζονται με τους στόχους για  το "νέο σχολείο. Οι στόχοι αυτοί περιέχουν μια ισοπεδωτική  αντίληψη ότι υπάρχει ελευθερία και ευελιξία στις σχέσεις ανάμεσα  στα άτομα και τις ομάδες που συμμετέχουν σε ένα κοινό σκοπό, δηλαδή την "ανάπτυξη βασικών γνώσεων και δεξιοτήτων για την ένταξη στην αγορά εργασίας και στην κοινωνία γενικά". Στις προτάσεις περιγράφεται ένα πρόγραμμα σπουδών "ανοικτό και ευέλικτο ως προς τον εκπαιδευτικό ο οποίος θα έχει την δυνατότητα  παρέμβασης και αυτενέργειας του εκπαιδευτικού και του μαθητή στο περιεχόμενο και τη μέθοδο διδασκαλίας" , πράγμα που δεν μπορεί να υλοποιηθεί. Δεν ασχολούνται καθόλου με το αντικείμενο των επιστημών που θα διδαχθούν (εννοιολογικά, μεθοδολογικά και ερμηνευτικά), τη μόρφωση, τη γνώση και την απελευθέρωση της σκέψης.
Οι θέσεις για το "νέο σχολείο" αναφέρονται επίσης και σε ένα στοχοκεντρικό πρόγραμμα, το οποίο κατά την άποψή μας συνδέεται μόνο με εμπειρικές διαδικασίες, τεχνικές και λύσεις όπου διαχέεται ασαφώς η αντίληψη περί γνώσεων και δεξιοτήτων. Κυριαρχεί σε αυτό το πρόγραμμα η επιλεκτικότητα και κατά προέκταση η συγκρότηση θεματικών ενοτήτων ευέλικτων, με εσωτερική λογική συνέπεια και τεχνικές απαντήσεων και λύσεων. Θα μπορούσαμε να χαρακτηρίσουμε το στοχοκεντρικό πρόγραμμα επαγωγικό και εμπειρικό από το οποίο λείπει η διάσταση των αρχών και σκοπών της διδασκαλίας των γνωστικών αντικειμένων. Το στοχοκεντρικό πρόγραμμα σπουδών είναι διεκπεραιωτικό και εφαρμοστικό γιατί συνδέει άμεσα χωρίς άλλα στάδια  διδακτικής διαδικασίας το αντικείμενο με το τελικό αποτέλεσμα. Δεν ορίζονται αρχές και σκοποί που να βασίζονται σε θεμελιώδεις έννοιες και γνώσεις -προτάσεις αλλά μόνο διαδικαστικές δραστηριότητες. Το "ενιαίο και συνεκτικό" πρόγραμμα είναι μια απλή συμβατική κατάσταση που δεν εκφράζει την ουσία της επιστημονικής και σχολικής πραγματικότητας.             
Η διαχείριση, χρήση και διεκπεραίωση των γνώσεων υπό μορφή συσσωρευμένων πληροφοριών ομαδοποιημένων και συνεκτικά εκφρασμένων σε κλειστά συστήματα αποκλίνει από τους πραγματικούς σκοπούς της εκπαίδευσης και της σχολικής διαδικασίας και κατά κανένα τρόπο δεν προσανατολίζει το μαθητή προς τη μάθηση. Ο σκοπός του σχολείου είναι η στοχαστική, ενεργητική, δημιουργική επεξεργασία των γνώσεων μέσα από το λόγο και τη γλωσσική επεξεργασία σε πεδία των διαφορετικών επιστημών και διαφορετικών μεθόδων, οι οποίες μπορούν να κατευθύνονται σε μια συνθετική μεθοδολογία γενικής αποδοχής και όχι σε μια συμβατική γλώσσα . Το ζητούμενο είναι η ουσιαστική και όχι η συμβατική προσέγγιση των γνώσεων, τέτοια που να κατοχυρώνει την ετεροκαθορισμένη γνώση, την ποικιλομορφία και πολυμορφία, αποφεύγοντας την τελική αναγωγή, δηλαδή ένα στείρο αναγωγισμό, που καταλήγει σε τελεολογισμό.
Αυτό το εκπαιδευτικό σύστημα  είναι καταναγκαστικό, αυταρχικό,  ολοκληρωτικό και δεν αφήνει κανένα περιθώριο ελευθερίας στο δάσκαλο και στο μαθητή. Δεν αφήνει κανένα περιθώριο ουσιαστικού διαλόγου, δημιουργικής  και ιστορικής σκέψης στην τάξη και γενικά στις συλλογικές διαδικασίες παρά μόνο συμβατικού διαλόγου. Το εκπαιδευτικό σύστημα που προτείνεται είναι ετερόφωτο και αναπαραγωγικό, γιατί ζητάει από το μαθητή επιλεκτικά, εναλλακτικά και αποσπασματικά  να  ανασύρει γνώσεις και πληροφορίες από το διαδίκτυο και να τις αναπαράγει.
Δεν προσανατολίζει το μαθητή στην αγάπη προς το βιβλίο με τις διαφορετικές αισθητικές διαστάσεις και ευαισθησίες αλλά στις  μετρήσιμες πληροφοριακές μονάδες, κινήσεις και συναισθήματα . Το αποτέλεσμα είναι η ποσοτική μέτρηση των πάντων καθηγητών και μαθητών.