Απόφαση του συλλόγου διδασκόντων για την αυτοαξιολόγηση (τελικό κείμενο)

Απόφαση του συλλόγου διδασκόντων για την αυτοαξιολόγηση

«Οι εκπαιδευτικοί του ………………………… αντιμετωπίζουμε,  στην καθημερινή προσπάθεια για τη  διαπαιδαγώγηση και τη μόρφωση των μαθητών μας, πολλά και οξυμμένα προβλήματα που αφορούν  συνολικά το πλαίσιο λειτουργίας της  εκπαίδευσης.

Είναι προφανές ότι η αξιολόγηση και οι σχετικές διαδικασίες της, π.χ. απαντήσεις σε ερωτηματολόγια, βαθμολόγηση δεικτών κ.λπ., μάλιστα με εντολή (!),  δεν έχουν να προσφέρουν τίποτα στην ανάδειξη και κυρίως στη λύση των προβλημάτων της εκπαίδευσης και των εκπαιδευτικών.

Για τα προβλήματα του σχολείου και συνολικά της εκπαίδευσης, που είναι αποτέλεσμα της αντιεκπαιδευτικής πολιτικής, καταγεγραμμένα και γνωστά στο Υπουργείο Παιδείας, οι εκπαιδευτικοί είτε ως άτομα είτε ως σύλλογος είτε μέσα από την ΕΛΜΕ είτε από κοινού με τους γονείς και μαθητές έχουμε καταθέσει, προφορικά ή γραπτά, τις απόψεις μας και τα αιτήματά μας στη διοίκηση και στο Υπουργείο Παιδείας χωρίς καμία ανταπόκριση.

Κοινή διαπίστωση είναι ότι τα σχολεία λειτουργούν χάρη στο φιλότιμο, στην προσπάθεια και την προσφορά των εκπαιδευτικών που, εκτός από τα διδακτικά καθήκοντα, αναλαμβάνουν και διεκπεραιώνουν πλήθος άλλων εργασιών και δραστηριοτήτων.

Οι εκπαιδευτικοί και ο σύλλογος διδασκόντων θα συνεχίσουν, όπως έκαναν μέχρι τώρα στο πλαίσιο των αρμοδιοτήτων τους, να συμβάλλουν στη λειτουργία του σχολείου και ταυτόχρονα, μέσα από το σωματείο, ν’ αγωνίζονται για ένα σχολείο Δημόσιο Δωρεάν για όλους, χωρίς φραγμούς και διακρίσεις.

Ο σύλλογος διδασκόντων του ……………………., συνεπής με την προηγούμενη απόφασή του να μην ορίσει ομάδες εργασίας αυτοαξιολόγησης και με βάση τις αποφάσεις ΕΛΜΕ-ΟΛΜΕ, αποφασίζει, σχετικά με την  «Έκθεση της γενικής εκτίμησης της σχολικής μονάδας», την «Έκθεση αξιολόγησης» και τα «Σχέδια δράσης», ότι  δεν μπορεί να εγκρίνει οποιαδήποτε εισήγηση-έκθεση στο πλαίσιο της αυτοαξιολόγησης». 

ΔΕΥΤΕΡΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΓΙΑ ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΔΙΔΑΣΚΟΝΤΩΝ 

ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΥΤΟΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ 

(ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΗΘΕΙ ΕΝΑΛΑΚΤΙΚΑ) 

Ο Σύλλογος διδασκόντων του ………………….   καταλήγει  στην παρακάτω απόφαση σε σχέση με την αυτοαξιολόγηση της σχολικής μονάδας.

Η αυτοαξιολόγηση, όπως και ολόκληρο το ως τώρα νομοθετικό πλαίσιο, αναδεικνύει τη σχολική μονάδα ως αυτόνομη, ως κύριο δηλαδή φορέα προγραμματισμού του εκπαιδευτικού έργου, με ευθύνη στα οικονομικά της και στο πρόγραμμα λειτουργία της, πράγμα που οδηγεί στη διαφοροποίηση και κατηγοριοποίηση σχολείων, εκπαιδευτικών και μαθητών.

Η αυτοαξιολόγηση της σχολικής μονάδας, με βάση τους δείκτες και τα κριτήρια που θέτει, επικεντρώνεται  στην αξιολόγηση του σχολείου  με βάση  κυρίως τις επιδόσεις και τη διαρροή των μαθητών («επιτεύγματα και πρόοδος μαθητών», «διαρροή και φοίτηση», «ατομική και κοινωνική ανάπτυξη των μαθητών»...), πράγμα που είναι για μας ηθικά και παιδαγωγικά ανεπίτρεπτο. Τα ζητήματα αυτά βρίσκονται σε άμεση εξάρτηση με μια σειρά κοινωνικές παραμέτρους που έχουν την ρίζα τους στις ταξικές ανισότητες που αναπαράγονται από το ίδιο το κοινωνικό – οικονομικό σύστημα.

Αυτή η διαδικασία θα βαθύνει ακόμα περισσότερο την κατηγοριοποίηση και ταξική διαφοροποίηση των σχολικών μονάδων. Θα βρουν έδαφος να αναπτυχθούν κι άλλο αντιδραστικές «ρατσιστικές » αντιλήψεις για τη δήθεν «κληρονομική αμορφωσιά των παιδιών των εργατών, των φτωχών λαϊκών οικογενειών, των μεταναστών και των μειονοτήτων», με στόχο να εγκαταλείψουν πρόωρα το σχολείο, να στραφούν στην ψευτοκατάρτιση και  να γίνουν «οι σκλάβοι του 21^ου αιώνα»  στο βωμό των επιχειρηματικών κερδών.

Ζητούν από μας τους εκπαιδευτικούς να γίνουμε συνένοχοι στην εγκατάλειψη του σχολείου από τα «παιδιά  μας» στην πιο κρίσιμη ηλικία, αντί να συμβάλλουμε στη διαμόρφωση ανθρώπων με ολοκληρωμένη προσωπικότητα, που θα αναπτύσσουν  κριτική ικανότητα, να μπορούν να εξηγούν την πραγματικότητα ώστε να παρεμβαίνουν σ΄ αυτή και να την αλλάζουν.

Επιδίωξη της διαδικασίας αυτής είναι να μετατραπούμε ταυτόχρονα σε «ντίλερ» των επιχειρήσεων, να είμαστε εμείς που ανάλογα με τα στοιχεία που θα δίνουμε, θα προσελκύουμε χορηγούς που θα πουλούν την πραμάτεια τους.

Δεν μπορούμε να δεχτούμε το σπάσιμο του ενιαίου αναλυτικού προγράμματος, με προγράμματα που θα καταρτίζονται από την κάθε σχολική μονάδα ανάλογα με τις διαθέσεις και τα συμφέροντα των παραπάνω φορέων. Μ΄ αυτό τον τρόπο η σχολική μονάδα, αυτόνομη – διαφοροποιημένη – ανταγωνιστική, θα έχει ευθύνη και υποχρέωση για τα οικονομικά της, για την επιλογή αναλυτικών και διδακτικών προγραμμάτων, βιβλίων και εκπαιδευτικών. Η συντήρηση ή η ανάπτυξή της θα συναρτάται άμεσα από τη «ζήτηση» των εκπαιδευτικών «προϊόντων» της, ενώ θα πρέπει να είναι ευαίσθητη στις απαιτήσεις των «πελατών» της. Αυτό επιβεβαιώνεται και από τα ερωτήματα που ζητούνται να απαντήσουμε του τύπου «Το σχολείο αναλαμβάνει δράσεις με φορείς της τοπικής κοινωνίας;» δηλαδή με επιχειρήσεις, επιμελητήρια, ΜΚΟ, κλπ, θέση που τεκμηριώνεται και από τις κατευθύνσεις που έχουν δοθεί  στα πρότυπα σχολεία, όπου ήδη εφαρμόζεται η αξιολόγηση.

Την παραπάνω κατάσταση συμπληρώνει η αξιολόγηση του εκπαιδευτικού που προωθείται με βάση το ΠΔ 152/2013. Τα κριτήρια με βάση τα οποία θα αξιολογείται θετικά ο εκπαιδευτικός είναι το κατά πόσον στηρίζει και υλοποιεί ευρωπαϊκά προγράμματα τύπου «επιχειρηματικότητα», «ευρωπαϊκή μνήμη», αν προωθεί αντιδραστικές παιδαγωγικές αντιλήψεις στο όνομα της καινοτομίας, αν συνδράμει στην σύνδεση της σχολικής μονάδας με τους χορηγούς και τις ανάγκες των επιχειρήσεων,  αν ανοίγει δρόμους  για αντικατάσταση της γνώσης με τις δεξιότητες και σε τελική ανάλυση, μέσω της λεγόμενης «διαθεματικότητας», της μόρφωσης με την πληροφορία.

Όλες οι παραπάνω αντιδραστικές αναδιαρθρώσεις, που συνθέτουν την δομή και τη λειτουργία του «νέου σχολείου» αποτελούν κεντρικές κατευθύνσεις της ΕΕ και προωθούνται σε όλες τις χώρες μέλη της.  Η πείρα από τις χώρες που εφαρμόζονται δείχνει ότι οδηγούν με μαθηματική ακρίβεια στο κλείσιμο σχολείων, πράγμα που έχει άμεσες επιπτώσεις στη μόρφωση των παιδιών, στις εργασιακές σχέσεις των εκπαιδευτικών, σε απολύσεις, στην κατάργηση της σταθερής και μόνιμης δουλειάς.  Ένα τέτοιο σχολείο μπορούν να υπηρετήσουν  αλλοτριωμένοι, σκυφτοί και φοβισμένοι εκπαιδευτικοί.

Κομβικό ρόλο σ΄ αυτή τη διαδικασία ήδη παίζουν τα διάφορα στελέχη της εκπαίδευσης, που πότε με το μαστίγιο του φόβου, στοχεύουν στην υποταγή του κρατικού υπαλλήλου, και πότε με το καρότο της αναβάθμισης τάχα του εκπαιδευτικού και του παιδαγωγικού του έργου προσπαθούν να επιταχύνουν την εφαρμογή τους.

Για όλους τους παραπάνω λόγους δεν μπαίνουμε στη διαδικασία συζήτησης των  δεικτών των ομάδων  και τοποθετούμαστε γενικά στο ζήτημα της αξιολόγησης.  Δεν νομιμοποιούμε με τη στάση μας τη λογική της κυβέρνησης που μας θέλει συνενόχους στο πέρασμα της αντιεκπαιδευτικής θύελλας και δηλώνουμε ότι θα αντιπαλέψουμε όπως και όλη την αντιλαϊκή και αντιεκπαιδευτική πολιτική μαζί με τους γονιούς, τους μαθητές μας και όλους τους εργαζόμενους.