Ο ιστότοπος μας μεταφέρθηκε σε νέα διεύθυνση, στο syllogos-seferis.gr. Ακολουθήστε μας!
Πήγαινε με

1 Νοε 2014

Γιώργος Διαμάντης : Η Εφιαλτική Εκπαιδευτική Πολιτική Μιας Ε(ν)φιαλτικής Κυβέρνησης

Η κυβέρνηση των απατηλών υποσχέσεων και των ανά μήνα επιδεινούμενων αντιλαϊκών μέτρων στοιχηματίζει στην κρίσιμη μάζα των εκπαιδευτικών για να περάσει στη συνείδηση και των υπολοίπων Δημοσίων Υπαλλήλων το ότι η «αξιολόγηση» ξεκινά και εφαρμόζεται.
 Βεβαίως το έδαφος έχει στρωθεί σταδιακά, ώστε να καμφθούν οι αντιστάσεις όλων των εργαζομένων, μη εξαιρουμένων των εκπαιδευτικών. Είναι διάχυτη η χυδαιότητα με την οποία συστηματικά απαξιώνεται, από θεσμικά όργανα και από τα Μέσα Μαζικής Εξαπάτησης , ο εκπαιδευτικός και το έργο του. Τώρα θυμήθηκαν όλοι τους παιδεραστές, τους τεμπέληδες, που είναι ακατάλληλοι να ασκήσουν τα καθήκοντά τους ή βρίσκονται συνεχώς σε αναρρωτική άδεια. Αυτή είναι η μία πλευρά του σκωτσέζικου ντους, η άλλη περιλαμβάνει πολλά κροκοδείλια δάκρυα από όλη την κυβερνητική ιεραρχία για τους κακοπληρωμένους , μα ευσυνείδητους, εκπαιδευτικούς, που δίνουν αξιέπαινο αγώνα κάτω από δύσκολες συνθήκες. Υπάρχει η αναγνώριση των προβλημάτων από τους κυβερνώντες τη χώρα και την εκπαίδευση, πλην όμως το σταθερό μότο της σωτηρίας της χώρας(!) καθορίζει την πορεία, με λήψη αλλεπάλληλων σκληρών μέτρων. Μία ψύχραιμη ανάλυση της πραγματικότητας αποκαλύπτει τον αντιφατικό και προσχηματικό λόγο. Με επίκληση μιας επαπειλούμενης ολοκληρωτικής καταστροφής αποδομούνται καθημερινά τα εργασιακά, τα συνταξιοδοτικά και τα ασφαλιστικά δικαιώματα των Ελλήνων, οδηγούνται στην ανεργία και στη φτώχια εκατομμύρια συμπολιτών μας και ευλόγως , ακόμα και ο πλέον καλόπιστος αναρωτιέται τι συνιστά η σωτηρία της χώρας; Ποιους αφορά , αν όχι τους λεηλατούμενους πολίτες;
Ειδικότερα στην εκπαίδευση η υποκρισία περισσεύει και είναι αναγνωρίσιμη ακόμα και από τους πιο αφελείς. Οι μεγαλόστομες εξαγγελίες, τα παχιά λόγια όπως τα λέει ο σοφός λαός, δεν συμβαδίζουν με τον αιφνίδιο θάνατο χιλιάδων εκπαιδευτικών της Τεχνικής Επαγγελματικής Εκπαίδευσης, ούτε με την παράλληλη κατάργηση άνω των 50 ειδικοτήτων, οι περισσότερες των οποίων είχαν και τη μεγαλύτερη ζήτηση και εν συνεχεία τη μεγαλύτερη απορρόφηση στην αγορά εργασίας ( παραϊατρικά). Βέβαια η επιλογή της μείωσης του κοινωνικού κράτους χτυπάει συγχρόνως και τον τομέα της Υγείας και το χώρο των ΟΤΑ. Άρα φαντάζει λογικό και εναρμονισμένο με τα υπόλοιπα το χτύπημα της  εκπαίδευσης. Και ενώ δεν υπάρχει πανευρωπαϊκά παρόμοιο προηγούμενο, αφού όσες χώρες πέρασαν οικονομική κρίση δεν αποδόμησαν ούτε την Παιδεία ούτε την Υγεία, εδώ μόνο θεωρητικές φιοριτούρες ακούγονται για τη σπουδαιότητα της εκπαίδευσης, για το θεμέλιο τάχα μου λίθο της όποιας ανάπτυξης, ενώ πρακτικά η Δημόσια Εκπαίδευση καθημερινά υποβαθμίζεται και τα λαχταριστά της φιλέτα προσφέρονται στους ιδιώτες.
Η πανουργία σε αγαστή συνεργασία με την υποκρισία κάνουν επί σειρά ετών το μαύρο άσπρο. Οι χειρισμοί Διαμαντοπούλου και μισή χρονιά χωρίς βιβλία εξαφάνισαν απαλά τον ΟΕΔΒ και έφεραν μετ΄ επαίνων τον γνωστό Διόφαντο. Η υπόσχεση για τους πλέον άξιους εκπαιδευτικούς βρίσκει αβίαστα συμμάχους μεταξύ των γονέων, δημιουργεί το υπόβαθρο για την αξιολόγηση-χειραγώγηση-δημιουργία δεξαμενής απολύσεων. Την ίδια στιγμή δουλεύει στο φουλ η βιομηχανία των επ΄ αμοιβή σεμιναρίων, μεταπτυχιακών, της συλλογής κάθε βεβαίωσης, ακόμα και της πλέον ασήμαντης για να φουσκώσει το πορτφόλιο, των τρομοκρατημένων, που καλούνται να διαπλάσουν ισορροπημένους πολίτες και ακέραιες προσωπικότητες. Προέκταση του προπαγανδιστικού success story, στη δυσάρεστη σχολική πραγματικότητα, αποτελεί το πρόγραμμα που διεξάγεται κάτω από το βαρύγδουπο τίτλο « Το Κοινωνικό Σχολείο». Αυτό όμως που βιώνουν μαθητές και καθηγητές είναι ΑΠΣ που κατακερματίζουν τη γνώση σε χιλιάδες σκόρπιες πληροφορίες, μεθόδους διδασκαλίας που δημιουργούν ένα σύγχρονο Πύργο της Βαβέλ, μία άκριτη θεοποίηση των ΤΠΕ, πλήρες πρόγραμμα μετά παρέλευση- στην καλύτερη περίπτωση -ενός μήνα , χωρίς το σύνολο των βιβλίων, με περιπλανώμενους καθηγητές και με πλέγματα 5-10 σχολείων που πρέπει να συνεργάζονται για να έχουν στοιχειωδώς λειτουργικά προγράμματα. Αν συνυπολογίσουμε τις περικοπές ωρών, ακόμα και στη διδασκαλία της ελληνικής γλώσσας, για να εισαχθούν αντικείμενα- κατά τα ξένα πρότυπα των πολυποίκιλων σχολείων - που παραμερίζουν τη γνώση προς δόξα της εφήμερης κατάρτισης των προγραμμάτων, την εξαφάνιση ωρών και ημερών διδασκαλίας λόγω της καταιγίδας «παγκόσμιων ημερών» κάθε τύπου, αντιλαμβανόμαστε ότι δημιουργείται μία χαοτική κατάσταση στα μυαλά των μαθητών, με μηδενικό τελικά γνωστικό ή παιδαγωγικό όφελος. Η συντήρηση μιας φανταχτερής βιτρίνας, μέσω χορηγών και χορηγιών, που αναζητούν πρόσβαση στη μεγάλη αγορά των μαθητών, καλά κρατεί. Για παράδειγμα η εντυπωσιακή ψηφιακή τάξη στήνεται πιλοτικά με χορηγούς πολυεθνικές εταιρείες, αλλά αφορά μόνο 15 σχολεία ( πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας  εκπαίδευσης) σε όλη τη χώρα! Οι χιλιάδες των υπόλοιπων σχολείων φυτοζωούν, υποχρηματοδοτούνται, λόγω συνεχών δραστικών μειώσεων των δαπανών για την Παιδεία, πολεμούν με 1-2 προτζέκτορες στην καλύτερη περίπτωση, κάποια μονομερώς ωφελημένα σε σχέση με αποψιλωμένα γειτονικά σχολεία διαθέτουν και 2-3 διαδραστικούς πίνακες, αποκτημένων με τη μέθοδο των κλειστών εξυπηρετήσεων, που λειτουργεί σε πολλά επίπεδα. . Καμία ισορροπία, κανένας συγκεκριμένος σχεδιασμός, πλίνθοι και λίθοι και κέραμοι ατάκτως ερριμμένα, γεγονός που ενισχύει ή είναι στην κατεύθυνση της κατηγοριοποίησης των σχολικών μονάδων. Ακόμα και συνταγματικό ζήτημα μπορεί να τεθεί για την εκπαίδευση άνισων ευκαιριών. Κατά τα άλλα όμως τρέχουν τα προγράμματα της εκπαίδευσης των δασκάλων στις νέες τεχνολογίες, για την επάνδρωση σχολείων χωρίς επαρκείς υποδομές υποστήριξης αντίστοιχων μεθόδων διδασκαλίας. Αγοράζουμε το σαμάρι πριν από το γαϊδούρι! Ο κατάλογος των πρόχειρων παρεμβάσεων είναι μακρύς , οι εικονικές πραγματικότητες που βιώνουν οι εκπαιδευτικοί πολυάριθμες, οι επιμορφώσεις σε ξεπερασμένες μεθόδους ή σε μη εφαρμόσιμες θαρρεί κάποιος ότι έχουν μοναδικό στόχο τη δημιουργία ενοχών στους εκπαιδευτικούς, την κάμψη της αντίστασής τους, τη συντριβή της απλής λογικής και την  απόλυτη χειραγώγηση τους.
Αν επικεντρωθούμε στο επίκαιρο ζήτημα της στοχευμένης – στη δημιουργία δεξαμενής απολύσεων – αξιολόγησης, θα δούμε σε πλήρη ανάπτυξη τη χαμαιλεοντική κυβερνητική επιδερμίδα. Ενώ δηλαδή το νομοθετικό πλέγμα είναι ήδη φτιαγμένο, ώστε ανά πάσα στιγμή να γεμίζει η δεξαμενή με ανεπαρκείς εκπαιδευτικούς, οι πρωτομάστορες της υπογεγραμμένης σφαγής άνω των 150.000 Δημοσίων Υπαλλήλων για το 2015, καθησυχάζουν όλους και άμεσα τους εκπαιδευτικούς, ότι ουδείς κινδυνεύει. Οι διάφοροι πολλαπλασιαστές (παπαγαλάκια), Διευθυντές Εκπαίδευσης, Σχολικοί Σύμβουλοι, Διευθυντές Σχολείων και λοιποί, διαμηνύουν προς κάθε «ευήκοον ους» πως η αξιολόγηση των εκπαιδευτικών θα είναι «ανώδυνη», χωρίς επιπτώσεις. Ψεύδος ολκής με σκοπό να πιαστούν πολλοί στον ύπνο. Η εκστρατεία εξαπάτησης, στηρίζεται στην άγνοια και στον ανελέητο καταιγισμό με ανούσιες πληροφορίες και εξουθενωτικές εντολές. Αποκρύπτονται ο Δημοσιοϋπαλληλικός Κώδικας, οι μνημονιακοί νόμοι, τα μεσοπρόθεσμα και οι δεσμεύσεις. Πλην όμως όλοι, και ειδικότερα οι εκπαιδευτικοί πρέπει να λογαριάσουν με την απλή λογική. Που θα βρεθούν οι χιλιάδες των προγραμμένων; Μόνο το ισοδύναμο μέτρο- κατά την προσφιλή ορολογία τους- της ισοπέδωσης των μισθών όλων , δείχνει ικανό να περιορίσει τις απολύσεις. Μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα!
Το τυράκι στη φάκα, των πανταχόθεν βαλλόμενων εκπαιδευτικών, που βιαίως τους μετατρέπουν σε ποντίκια είναι η βαθμολογική και μισθολογική αναβάθμιση. Ναι μεν αλλά, από τη μία η ελπίδα και από την άλλη η παγίδα! Και τι να κάνει ο εκπαιδευτικός; Οπωσδήποτε να σταθμίσει τα πράγματα, να ενημερωθεί, να αξιολογήσει πριν αξιολογηθεί. Ας αφιερώσει ο καθένας, πριν πει το μεγάλο ναι, λίγο χρόνο για να μελετήσει το Ν.2084/1992 ( Νόμος Σιούφα, με τον οποίο τέθηκαν οι βάσεις του νέου ασφαλιστικού), το Ν. 3528/2007 (Δημοσιοϋπαλληλικός Κώδικας) ( άρθρα 95 έως 163), το Π.Δ 169/2007 (νέο συνταξιοδοτικό), τους μνημονιακούς νόμους  3863/2010 ( νέο ασφαλιστικό, 3865/2010 (νέο συνταξιοδοτικό), το Ν. 4024/2011 (βαθμολόγιο-μισθολόγιο), το Ν. 4093/2012 ( μεσοπρόθεσμο 2013-2016) και τελευταίο το νόμο Κυριάκου Μητσοτάκη  Ν.4250/2014  που  με  την  ρητά  προβλεπόμενη  ποσόστωση  του  15% , των
ανεπαρκών  που εν δυνάμει απολύονται, φωτογραφίζει και φωτίζει τα πλάνα της κυβέρνησης. Δείτε στη υποσημείωση τα πλέον ενδεικτικά τμήματα του νομικού πλέγματος με το οποίο η κυβέρνηση προχωρά τις εξοντωτικές μεταρρυθμίσεις , μέσω των οποίων η Δημόσια Δωρεάν Εκπαίδευση και οι αξιοπρεπείς μόνιμοι λειτουργοί της θα αποτελούν στο εξής παρελθόν. Προσέξτε ιδιαίτερα τα σημεία όπου οι ποσοστώσεις προαγωγής είναι μέχρι ή έως κάποιο ποσοστό, ενώ η ποσόστωση απόλυσης είναι απολύτως 15% , οι χρόνοι παραμονής στον κάθε βαθμό είναι τουλάχιστον κάποια χρόνια, δηλαδή δεν αποκλείεται να είναι και για όλη την εργασιακή περίοδο, τα Μ.Κ δεν αποδίδονται αυτοδίκαια αλλά μέσω αξιολόγησης που πιθανόν να τα αφήνει στάσιμα. Όλα αυτά περιμένουν την έναρξη και την πλήρη εφαρμογή των ψηφισθέντων νόμων. Από τους υπάλληλους αναζητούν - και για λόγους προεκλογικούς - να υφαρπάξουν τη συναίνεση . Να απομακρύνουν από τους βιαζόμενους και την παραμικρή σκέψη αντίστασης, που είναι μονόδρομος για την αντιμετώπιση της σύγχρονης βαρβαρότητας. Αναρωτηθείτε, όσοι πρόθυμοι - και με όποια δικαιολογία-βιαστείτε να προσφέρετε το άλλοθι της αποδοχής και της συμμετοχής στο προσχεδιασμένο έγκλημα , που βρίσκονται οι υπέρμαχοι της «σκόπιμης αξιολόγησης» τη στιγμή των πρόχειρων σχεδιασμών, δια των οποίων για παράδειγμα κάποιοι κρίνουν ανώριμους τους μαθητές να διδαχθούν τις γραφικές παραστάσεις στη Φυσική της Β΄ και Γ΄ Γυμνασίου, αλλά ταυτόχρονα τις απαιτούν από τους μαθητές της Α΄ Γυμνασίου. Ποιο λόγο άρθρωσαν στη σταδιακή αλλοίωση της γλώσσας μας, πότε διαμαρτυρήθηκαν για τις ελλείψεις και τις προχειρότητες; Βασιλικότεροι του βασιλέως και με πρόταγμα ότι ο κλάδος έχει τρωτά και αδυναμίες επιχειρηματολογούν μονόπλευρα. Έχουν ένα δύσκολο και θλιβερό ρόλο, που θα τους τον αναγνωρίσει η ιστορία.
Έμμεση απόδειξη για την αφερεγγυότητα της κυβέρνησης και την παραπλανητική πολιτική της είναι εύκολο να αντλήσει οποιοσδήποτε από την ιστορία γέννησης του ΕΝΦΙΑ. Πρόκειται για σταδιακή ανάπτυξη και εφαρμογή μιας αδίστακτης φορομπηχτικής πολιτικής με χαρακτηριστικά εξαπάτησης, επιβολής, διαταγής. Στο όνομα της «σωτηρίας» της πατρίδας ανακοινώνεται έκτακτο χαράτσι, αποκλειστικά για το 2012. Εισπράττεται εκβιαστικά μέσω ΔΕΗ, επιβάλλεται με τη διαδικασία του αποφασίζομεν και διατάσσομεν και για το 2013. Τέλος ,ενώ ανακοινώνεται με τυμπανοκρουσίες η αφαίρεσή του από το 2014 και μετά, μετατρέπεται σε μόνιμο φόρο, που πρακτικά επταπλασιάζει το Φόρο Ακίνητης Περιουσίας καταληστεύοντας τις οικονομίες και τον ιδρώτα των συνεχώς μειούμενων εργαζομένων, αλλά και των άνεργων. Δεύτερο δείγμα υποκρισίας και εξαπάτησης η εξαγγελία της μείωσης κατά 30% της εισφοράς αλληλεγγύης , αλλά με παράλληλη παράταση για δύο επιπλέον του αρχικού σχεδιασμού έτη. Συναθροίζοντας δηλαδή έχουμε αύξηση της αφαίμαξης ενός λαού, που ακόμα αντέχει στη δεινή θέση του πειραματόζωου. Αν ζούσε ο Mengele ίσως αυτοκτονούσε συναισθανόμενος τη μικρότητά του μπροστά στην ιδιοφυία των εμπνευστών του success story. Πως ,λοιπόν, να πιστέψουμε τα διάφορα παπαγαλάκια που μας διαβεβαιώνουν, για να θυμηθούμε και τις παλιές καλές κωμικές ταινίες, ότι η εγχείρηση (αξιολόγηση) θα γίνει πάνω από τα ρούχα;
Και μια απορία προς τον αξιότιμο Πρωθυπουργό μας, που σήμερα στα 40χρονα της ΟΝΝΕΔ, εξέφρασε την αγανάκτησή του για την «τυραννία της μειοψηφίας», εξ αιτίας των γεγονότων στο ΕΚΠΑ , η αγανάκτηση για την τυραννία της μειοψηφίας είναι αλά καρτ;  Ή οι μειοψηφίες και οι πολιτικές τους καθαγιάζονται από την περιστασιακή θεσμική τους κατοχύρωση και την στρεβλωτική της λαϊκής εντολής δωρεάν απόκτηση 50 βουλευτών; Όλα είναι σχετικά. Πάντως η λαϊκή σοφία προτρέπει στο σπίτι του κρεμασμένου να μη μιλάνε για σκοινί.
 
Υ.Γ. : Παραθέτω ενδεικτικά αποσπάσματα των νόμων που η κυβέρνηση των +50 βουλευτών πέρασε από την ελληνική Βουλή και άλλων που πέρασαν ξεχωριστά καθένας από τους νυν συγκυβερνώντες. Στο site του εθνικού τυπογραφείου εύκολαοποιοσδήποτε διαβάζει ολόκληρο τον κάθε νόμο. 
Από το Ν. 4024/2011 ( Συνταξιοδοτικές ρυθμίσεις, Ενιαίο Μισθολόγιο – Βαθμολόγιο, μεσοπρόθεσμο 2012-2015)
Άρθρο 7:
6. Οι προαγωγές από βαθμό σε βαθμό, για όλες τις κατηγορίες
προσωπικού, γίνονται με βάση ποσόστωση επί των κάθε φορά
κρινόμενων, ως εξής:
- Από τον Εισαγωγικό Βαθμό ΣΤ στο Βαθμό Ε: μέχρι και 100% των κρινόμενων
υπαλλήλων.
- Από το Βαθμό Ε στο Βαθμό Δ: μέχρι και 90% των κρινόμενων υπαλλήλων.

- Από το Βαθμό Δ στο Βαθμό Γ: μέχρι και 80% των κρινόμενων υπαλλήλων.

- Από το Βαθμό Γ στο Βαθμό Β: μέχρι και 70% των κρινόμενων υπαλλήλων.

- Από το Βαθμό Β στο Βαθμό Α: μέχρι και 30% των κρινόμενων υπαλλήλων.

Με κοινή απόφαση των Υπουργών Διοικητικής Μεταρρύθμισης και
Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης και Οικονομικών, η οποία εκδίδεται
μετά από εκτίμηση τόσο των υπηρεσιακών αναγκών όσο και των δημοσιονομικών δυνατοτήτων τουλάχιστον ανά διετία, τα
προαναφερόμενα ποσοστά μπορούν να καθορίζονται χαμηλότερα.
Στις περιπτώσεις που ο υπάλληλος τύχει αρνητικής κρίσης για
προαγωγή, κατά τα οριζόμενα στις παραγράφους 1 έως 5 του
παρόντος άρθρου, χάνει το δικαίωμα συμμετοχής στην κρίση για
προαγωγή για τα επόμενα δύο (2) έτη. Επίσης χάνει το δικαίωμα
προαγωγής και στην περίπτωση που δεν εξελίσσεται μισθολογικά,
σύμφωνα με το εδάφιο δεύτερο του στοιχείου γ' της παραγράφου
1 του παρόντος άρθρου.
Άρθρο 12:

2. Τα Μ.Κ. χορηγούνται ανά διετία, µε εξαίρεση τα Μ.Κ. των Βαθµών Β΄ και Α΄,
τα οποία χορηγούνται ανά τριετία. Η εξέλιξη των υπαλλήλων στα Μ.Κ. γίνεται
αυτοδίκαια µε την παρέλευση του ανωτέρω οριζόμενου χρόνου. Κατ’ εξαίρεση,
σε περίπτωση που, από τις εκθέσεις αξιολόγησής του, προκύπτει ότι ο υπάλληλος
δεν έχει επιτύχει την υλοποίηση της προβλεπόμενης στοχοθεσίας σε ποσοστό
τουλάχιστον πενήντα τοις εκατό (50%), για δύο συνεχή χρόνια, δεν εξελίσσεται
μισθολογικά µέχρις ότου επιτύχει το ως άνω ελάχιστο ποσοστό.

Από το Ν.4093/2012 (Μεσοπρόθεσμο 2013-2016)
ΥΠΟΠΑΡΑΓΡΑΦΟΣ Ζ.2. ΔΙΑΘΕΣΙΜΟΤΗΤΑ
1. Μόνιμοι πολιτικοί υπάλληλοι του Δημοσίου, ανεξάρτητων αρχών, Ν.Π.Δ.Δ. και Ο.Τ.Α. πρώτου και δεύτερου βαθμού οι θέσεις των οποίων καταργούνται, τίθενται σε διαθεσιμότητα. Αν καταργούνται ορισμένες μόνο θέσεις του ίδιου κλάδου, οι υπάλληλοι που τίθενται σε διαθεσιμότητα προσδιορίζονται σύμφωνα με
τις κείμενες διατάξεις (άρθρο 154 παρ. 2 Υπαλληλικού Κώδικα, άρθρο 158 παρ. 2 Κώδικα Κατάστασης Δημοτικών και Κοινοτικών Υπαλλήλων). Οι υπάλληλοι αυτοί
μπορεί κατά την διάρκεια της διαθεσιμότητάς τους:
α) Να μετατάσσονται εκουσίως, σύμφωνα με τις κείμενες διατάξεις (άρθρο 154 παρ. 4 Υπαλληλικού Κώδικα, άρθρο 158 παρ. 4 Κώδικα Κατάστασης Δημοτικών και
Κοινοτικών Υπαλλήλων).
β) Να μετατάσσονται υποχρεωτικά ή να μεταφέρονται με μεταβολή της υπηρεσιακής
τους σχέσης σε σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου κατά τη
διαδικασία της προηγούμενης υποπαραγράφου για το συμφέρον και τις ανάγκες
της υπηρεσίας και ιδίως για την καλύτερη αξιοποίηση του ανθρώπινου δυναμικού.
Με την έκδοση της πράξης μετάταξης ή μεταφοράς και μεταβολής της σχέσης
εργασίας αίρεται αυτοδίκαια το καθεστώς της διαθεσιμότητας.
γ) Να τοποθετούνται για την κάλυψη προσωρινών αναγκών σε οποιαδήποτε υπηρεσία
του Δημοσίου, Ν.Π.Δ.Δ., Ο.Τ.Α. ή οποιουδήποτε φορέα του δημόσιου τομέα με
τη διαδικασία του άρθρου 5 του ν. 4024/2011. Οι πράξεις προσωρινής τοποθέτησης της περίπτωσης αυτής εκδίδονται από τον Υπουργό Διοικητικής Μεταρρύθμισης και
Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης. Σε περίπτωση μη εμφάνισης του υπαλλήλου εφαρμόζεται αναλόγως η διάταξη της περίπτωσης 5 της προηγούμενης υποπαραγράφου.
δ) Να υπάγονται σε ειδικά προγράμματα επαγγελματικής επανεκπαίδευσης ή επανακατάρτισης.
2. Η διαθεσιμότητα της προηγούμενης περίπτωσης διαρκεί ένα (1) έτος και στον υπάλληλο καταβάλλονται τα τρία τέταρτα των αποδοχών του, σύμφωνα με τις
κείμενες διατάξεις.
3. Οι ρυθμίσεις των περιπτώσεων 1 και 2 εφαρμόζονται αναλόγως στους υπαλλήλους με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου, καθώς και στους υπαλλήλους
των φορέων της υποπαραγράφου Ζ.1.1.β, οι θέσεις των οποίων καταργούνται.
4. Η υπηρεσιακή σχέση των μόνιμων υπαλλήλων που βρίσκονται σε καθεστώς διαθεσιμότητας, καθώς και η σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου των υπαλλήλων της περίπτωσης 3, εφόσον δεν μεταταχθούν  ή μεταφερθούν, λύεται
με τη λήξη του καθεστώτος της διαθεσιμότητας.
5. Με απόφαση του Υπουργού Διοικητικής Μεταρρύθμισης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης που δημοσιεύεται στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως μπορεί να
ρυθμίζονται οι προϋποθέσεις, τα κριτήρια και τη διαδικασία υπαγωγής στα ανωτέρω
προγράμματα επανεκπαίδευσης ή επανακατάρτισης, καθώς και κάθε άλλη αναγκαία
λεπτομέρεια για την εφαρμογή της παρούσας υποπαραγράφου.


ΥΠΟΠΑΡΑΓΡΑΦΟΣ Ζ.3. ΑΡΓΙΑ ΣΤΟ ΠΛΑΙΣΙΟ ΤΗΣ
ΠΕΙΘΑΡΧΙΚΗΣ ΚΑΙ ΠΟΙΝΙΚΗΣ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑΣ


2. Το άρθρο 104 του Υπαλληλικού Κώδικα (ν. 3528/2007), όπως αντικαταστάθηκε με το άρθρο πρώτο του ν. 4057/2012, αντικαθίσταται ως εξής:

 «1. Αν συντρέχουν λόγοι δημόσιου συμφέροντος ή υπηρεσιακοί λόγοι μπορεί να τεθεί σε αργία ο υπάλληλος κατά του οποίου:
α) έχει ασκηθεί πειθαρχική δίωξη για οποιοδήποτε πειθαρχικό παράπτωμα,
με την επιφύλαξη των περιπτώσεων της παραγράφου 1 περίπτωση ε΄ του προηγούμενου άρθρου, για τις οποίες επιβάλλεται αυτοδίκαιη αργία, ή
β) υπάρχουν σοβαρές ενδείξεις για άτακτη διαχείριση, η οποία στηρίζεται σε έκθεση
της προϊσταμένης αρχής ή του αρμόδιου επιθεωρητή.


Από το Ν. 4250/2014 του Κ. Μητσοτάκη :
ΚΕΦΑΛΑΙΟ Γ΄
ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΤΟΥ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ ΤΩΝ ΔΗΜΟΣΙΩΝ
ΥΠΗΡΕΣΙΩΝ − ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΣΗ ΔΙΑΤΑΞΕΩΝ
ΤΟΥ Π.Δ. 318/1992 (Α΄161)
Άρθρο 20
Ανώτατα ποσοστά ανά κλίμακα βαθμολόγησης
Το άρθρο 7 του π.δ. 318/1992 αντικαθίσταται ως εξής:
«Άρθρο 7
Ανώτατα ποσοστά ανά κλίμακα βαθμολόγησης
1. Τα ανώτατα ποσοστά υπαλλήλων που είναι δυνατόν να βαθμολογούνται με την κλίμακα βαθμών του άρθρου 8 καθορίζονται ως εξής:

α. Με τους βαθμούς 9 έως 10 βαθμολογείται ποσοστό έως και 25 % των υπαλλήλων.
β. Με τους βαθμούς 7 έως 8 βαθμολογείται ποσοστό έως και 60% των υπαλλήλων.
γ. Με τους βαθμούς 1 έως 6 βαθμολογείται ποσοστό 15% των υπαλλήλων.

2. Στις περιπτώσεις που από την εφαρμογή των ανωτέρω ποσοστών προκύπτει κλάσμα μισής μονάδας και άνω λογίζεται ως ακέραιη μονάδα.
3. Όπου κατά τη βαθμολόγηση δεν εξαντληθεί το ανώτατο επιτρεπόμενο κατά κλίμακα ποσοστό, το υπολειπόμενο μέρος που δεν χρησιμοποιήθηκε,
προσαυξάνει το ποσοστό της αμέσως κατώτερης κλίμακας βαθμολόγησης.
4. Τα ποσοστά της παραγράφου 1 του παρόντος άρθρου υπολογίζονται επί του συνόλου των υπαλλήλων που υπηρετούν στην ίδια Γενική Διεύθυνση.
5. Ο επιμερισμός των ποσοστών ανά κλίμακα βαθμολόγησης σε κάθε Γενική Διεύθυνση γίνεται με απόφαση του οικείου Προϊσταμένου Γενικής Διεύθυνσης στο
σύνολο των υποκείμενων οργανικών μονάδων μέχρι και επιπέδου Τμήματος ή αντιστοίχου επιπέδου οργανικής μονάδας. Για τον επιμερισμό αυτόν λαμβάνονται
υπόψη κριτήρια, ιδίως:
α. η αποτελεσματικότητα και η αποδοτικότητα των μονάδων,
β. οι αρμοδιότητες των οργανικών μονάδων σε σχέση με τις προτεραιότητες της ασκούμενης πολιτικής,
γ. η κατανομή των υπαλλήλων ανά οργανική μονάδα.

Ηράκλειο 1/11/2014

Γιώργος Π. Διαμάντης
Μάχιμος εκπαιδευτικός στο 4ο Γυμνάσιο Μεταμόρφωσης

0 σχόλια :

Δημοσίευση σχολίου