ΟΧΙ ΣΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΤΩΝ ΧΟΡΗΓΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΩΝ

Η ΣΙΤΙΣΗ ΤΩΝ ΜΑΘΗΤΩΝ ΔΕ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΥΤΩΝ ΠΟΥ ΕΥΘΥΝΟΝΤΑΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΕΙΝΑ

Είναι γεγονός ότι τα τελευταία χρόνια διευρύνεται ο κατάλογος των σχολείων Α/βάθμιας και Β/βάθμιας Εκπαίδευσης που για την κάλυψη ζωτικών αναγκών τους απευθύνονται στη «φιλανθρωπία» διαφόρων ιδρυμάτων και επιχειρήσεων.

 Αυτό γίνεται στο πλαίσιο της πολιτικής των κυβερνήσεων που προωθούν το λεγόμενο «νέο σχολείο της αγοράς» της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των επιχειρηματικών ομίλων. Ένα σχολείο που δε θα χρηματοδοτείται αποκλειστικά από τον κρατικό προϋπολογισμό, αλλά αντίθετα θα στηρίζεται σε μεγάλο βαθμό από την τσέπη των γονιών και από τους διάφορους «φιλάνθρωπους» χορηγούς.

Από τη μια η κυβέρνηση, η οποία έχει φροντίσει με τα νέα βάρβαρα μέτρα και ειδικά με το 3^ο μνημόνιο, που το ψήφισαν όλα τα κόμματα του ευρωμονόδρομου, να πληθαίνουν τα παιδιά που απειλούνται από τη φτώχεια, αντί να χορηγήσει το απαραίτητο κονδύλι στους δήμους για τη σίτιση όλων των παιδιών στα σχολεία, εξακολουθεί να σφυρίζει αδιάφορα και να ευλογεί τις «ευεργεσίες».

Κι από την άλλη τα διάφορα ιδρύματα και οι μεγάλες επιχειρήσεις που δείχνουν δήθεν το ενδιαφέρον τους για το δημόσιο σχολείο, κάνουν «δωρεές» και «χορηγίες» έχοντας το αφορολόγητο και συγχρόνως πολλαπλά οφέλη, από τη διαφήμιση μέχρι και το να αποφασίζουν οι ίδιοι οι «χρηματοδότες» του σχολείου τι θα διδάσκονται οι μαθητές του συγκεκριμένου σχολείου

Όσον αφορά μάλιστα το ‘Ιδρυμα Σταύρος Νιάρχος εμφανίζεται με δωρεές και προσφορές εκατομμυρίων σε φιλανθρωπίες, κρύβοντας επιμελώς τις επιδοτήσεις, τις φοροαπαλλαγές, τα κέρδη πολλών δισεκατομμυρίων ευρώ. Κέρδη που είναι βαμμένα από τον ιδρώτα, το αίμα και την εκμετάλλευση των Ελλήνων και ξένων ναυτεργατών.  Οι περίφημες «χορηγίες» τους είναι ψίχουλα, σταγόνα στον ωκεανό μπροστά στα τεράστια υπερκέρδη τους που έχουν συσσωρευτεί από το ξεζούμισμα των εργατών τους, δηλαδή των γονιών των μαθητών μας.

Η «χρηματοδότηση» των σχολείων από τους χορηγούς συμφέρει τις κυβερνήσεις, γιατί αποσύρονται από τις ευθύνες τους για δημόσια και δωρεάν παιδεία και ταυτόχρονα καλύπτονται όπως – όπως τα μεγάλα οικονομικά προβλήματα των σχολείων, των λαϊκών οικογενειών.

 Ενώ έχει αξία να υπενθυμίσουμε ότι η κάλυψη των οικονομικών αναγκών της σχολικής μονάδας αποτελεί δείκτη αξιολόγησης του σχολείου και των εκπαιδευτικών.

Τέλος η αναζήτηση οικονομικών πόρων από τους γονείς και εκπαιδευτικούς στην «μεγαλοψυχία» των χορηγών είναι αδιέξοδη, αφού δεν μπορεί να καλύψει στοιχειωδώς τις τεράστιες ανάγκες των σχολείων.

Για όλους αυτούς τους παραπάνω λόγους θεωρούμε ότι καθήκον των εκπαιδευτικών, των γονιών και των μαθητών μαζί με όλο το λαό είναι να αντισταθούμε και να υψώσουμε τείχος απέναντι στην προσπάθεια παραπέρα εμπορευματοποίησης της εκπαίδευσης.

 ΔΙΕΚΔΙΚΟΥΜΕ

·  Αποκλειστικά δημόσια και δωρεάν παιδεία σε ένα ενιαίο και δωδεκάχρονο σχολείο για όλα τα παιδιά

·     Κάλυψη των αναγκών του σχολείου μόνο από τον κρατικό προϋπολογισμό με  χρηματοδότηση των σχολικών επιτροπών  και

·        Σχολεία χωρίς καμιά επιχειρηματική δράση στην εκπαίδευση.

Τα παιδιά των λαϊκών οικογενειών δε χρειάζονται ελεημοσύνη. Χρειάζονται ολόπλευρη μόρφωση και γονείς με μόνιμη και σταθερή εργασία. Χρειάζονται ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών τους.