Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ,
συνεχίζοντας στην κατεύθυνση που χάραξαν
οι προηγούμενες κυβερνήσεις για τη
σύνδεση της Παιδείας με την καπιταλιστική ανάπτυξη, ψήφισε το νέο
πολυνομοσχέδιο για την Ανώτατη Εκπαίδευση και Έρευνα.
Όμως η συζήτηση που προηγήθηκε στη βουλή φανέρωσε με τον πιο ανάγλυφο τρόπο τη στρατηγική ταύτιση της κυβέρνησης με τη ΝΔ και τα άλλα κόμματα της αστικής διαχείρισης, για το κατά πόσο τα Α Ε Ι και η έρευνα θα εξυπηρετούν τις ανάγκες και την κερδοφόρα δράση των επιχειρηματικών ομίλων, ενώ ο καβγάς μεταξύ τους γίνεται για το ποιος υπηρετεί καλύτερα αυτόν τον στόχο.
Όμως η συζήτηση που προηγήθηκε στη βουλή φανέρωσε με τον πιο ανάγλυφο τρόπο τη στρατηγική ταύτιση της κυβέρνησης με τη ΝΔ και τα άλλα κόμματα της αστικής διαχείρισης, για το κατά πόσο τα Α Ε Ι και η έρευνα θα εξυπηρετούν τις ανάγκες και την κερδοφόρα δράση των επιχειρηματικών ομίλων, ενώ ο καβγάς μεταξύ τους γίνεται για το ποιος υπηρετεί καλύτερα αυτόν τον στόχο.
«Επιχειρούμε
να δημιουργήσουμε και να ευνοήσουμε την επιχειρηματικότητα της καινοτομίας και
του κοινωνικού οφέλους», απάντησε ο πρωθυπουργός, στο «όραμα»
του προέδρου της ΝΔ για «πανεπιστημιακά ιδρύματα, συνδεδεμένα με
την αγορά εργασίας και την ιδιωτική οικονομία … που ιδρύουν εταιρείες ,
συνομιλούν συστηματικά με την επιχειρηματική κοινότητα, διεκδικούν δωρεές από
τον ιδιωτικό τομέα, επενδύουν σε κτίρια, επενδύουν σε υποδομές, με εξαντλητική
αξιολόγηση από την οποία θα εξαρτάται η όποια κρατική τους χρηματοδότηση, με
πλήρη κατάργηση του πανεπιστημιακού ασύλου !»
Είναι λοιπόν
ολοφάνερο ότι η αντιπαράθεση
μεταξύ τους και για αυτό το νομοσχέδιο
γίνεται μακριά από τις ανάγκες των φοιτητών, μακριά από τα πραγματικά λαϊκά
συμφέροντα. Άλλωστε οι περισσότερες από τις
προβλέψεις του παρόντος νομοσχεδίου έχουν
υπερψηφιστεί στο παρελθόν και από τους βουλευτές των άλλων κομμάτων, αφού
περιλαμβάνονταν και σε προηγούμενα νομοσχέδια επί ΠΑΣΟΚ και ΝΔ για την Ανώτατη
Εκπαίδευση.
Σε αντίθεση με τα κηρύγματα περί «δημόσιας δωρεάν
παιδείας» και «δημοκρατίας» στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, έρχεται ακόμα ένας νόμος που προσφέρει πραγματικό άσυλο στην επιχειρηματική
λειτουργία των ιδρυμάτων και επιδιώκει να δώσει σημαντικά οφέλη στις
επιχειρήσεις, αφού μέσα από αυτόν:
- · Επιχειρείται μεγαλύτερο άνοιγμα των ΑΕΙ στην πολλά υποσχόμενη αγορά των ξενόγλωσσων τμημάτων.
- · Θεσμοθετούνται μονοετή, διετή προγράμματα σπουδών.
- · Δημιουργούνται πτυχία πολλών ταχυτήτων.
- · Θεσμοθετείται η είσοδος των ΑΕΙ στο μεγάλο παζάρι της Μεταλυκειακής Εκπαίδευσης.
- · Η εξαγγελία για ...λιγότερο ακριβά μεταπτυχιακά συνιστά παραδοχή ότι η αγορά των μεταπτυχιακών συνεχίζεται και επεκτείνεται, προβλέποντας ένα σωρό διαφορετικές περιπτώσεις διδάκτρων .
- · Προβλέπονται τόσες διαφορετικές περιπτώσεις συνεργασίας των ιδρυμάτων με καπιταλιστικές επιχειρήσεις και στελέχη τους.
- · Γίνονται τόσες πολλές αναφορές σε εργαζόμενους χωρίς σταθερή δουλειά, χωρίς δικαιώματα.
- · Πιστοποιείται ότι τα οικονομικά των πανεπιστημίων και της Έρευνας γίνονται βορά στις «δημοσιονομικές δεσμεύσεις», την εξυπηρέτηση του χρέους, τα παλιά και νέα μνημόνια διαρκείας.
- · Επαναφέρεται ο νόμος Γιαννάκου για το πανεπιστημιακό άσυλο.
- · Εξαρτάται η κρατική χρηματοδότηση ανάλογα με τα αποτελέσματα της αξιολόγησης
Κατά συνέπεια έχουμε πια
άλλον έναν νόμο που αντιμετωπίζει την παιδεία ως εμπόρευμα, μακριά από
τις σύγχρονες λαϊκές μορφωτικές ανάγκες.
Κι εμείς ως εκπαιδευτικοί έχουμε
χρέος μαζί με τους εργαζόμενους
στα πανεπιστημιακά ιδρύματα, τους πανεπιστημιακούς δασκάλους, τους φοιτητές,
τους νέους επιστήμονες, τους γονείς, τους εργαζόμενους και τα λαϊκά στρώματα να
βρεθούμε σε συμπόρευση και κοινή πάλη με στόχο την κατάργηση όλων των
αντιεκπαιδευτικών νόμων αλλά και την πλήρη ανατροπή της πολιτικής που δένει
χειροπόδαρα την επιστήμη, τις σπουδές και τις προοπτικές των νέων ανθρώπων στα
συμφέροντα του κεφαλαίου.
0 σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου